Doʻstlar haqida latifalar

Afandi bir o‘rtogi bilan yotar edi, o‘rtog‘i uyg‘onib Afandidan so‘radi:
— Afandi, uyg‘oqmisiz?
— Ha, nima qildi?,
— Sizdan bir oz pul so‘ramoqchi edim.
— Unday bo‘lsa men uxlayapman,— dedi Afandi.
Uchta yigit janozaga boribdi. "Fotiha o‘qing" degan ma’noda, — O‘qiysizmi?, - deyishsa
Domla:
— Ishlayman, - debdi.
Ikki do‘st suhbati:
— Men xotinimdan tashqari biror bir ayolga qiyo boqmaganman. Sen ham shunday deb ayta olasanmi?
— Ayta olaman. Faqat bu gapni gapirganda bunchalik jiddiy turolmayman, xalos.
Maktabda o‘quvchisi sinfdoshini uyiga borib, eshik qo‘ng‘irog‘ini bosgan ekan, do‘stini onasi eshikni ochibdi. Haligi bola unga:
— Salom xolajon! Akbar uydami, - deb so‘rasa,
— Ha uyda! Lekin ovqatlanyapti. Balki sen ham ovqatlanishni xohlarsan, - debdi.
— Ha xohlayman, - desa,
— Bo‘pti, unda sen ham uyingga borib ovqatingni yegin, keyin kelarsan, - dermish.
Bir kuni bir bola ko‘chada do‘stini urayotgan ekan, shunda bir otahon kelib:
— Bolam do‘stingni nimaga uryapsan, desa
Bola aytibdi:
— U meni ikki yil oldin begimot deb mazah qilgandi, debdi
— Ikki yil oldin mazah qilgan bo‘lsa, nimaga hozir uryapsan, debdi
— Bugun zooparkga borib begimot nimaligini ko‘rdim-da.
Bir odam do‘stinikiga mehmonga kelibdi. Do‘stini xotini dasturxon tuzab, ovqat olib kiribdi. Mehmon sinkovroq ekan, do‘stidan so‘rabdi:
— Do‘stim, bu xotiningni qulog‘idagi zirakni qayerdan olding. Umrim bino bo‘lib, bunaqasini ko‘rmaganman.
— E-e, u zirak emas. Tug‘ilgan kuniga sovg‘a olay desam, hali oylikkacha ancha bor ekan. Kastyumimni tugmasini uzib olib, qulog‘iga qadab qo‘yganman...
— Do‘stim, restoranda bepul ovqatlanish yo‘lini topdim!
— Qanday yo‘l ekan?
— Hashamatli biror restoranning yopilishiga ozgina vaqt qolganida kiramiz. Istaganimizcha taom buyurtma berib, ovqatlana boshlaymiz. Ish vaqti tugab, ofitsiantlar birin-ketin uyga keta boshlashadi. Oxirgi qolgan ofitsiant bizdan pulni so‘rasa, biz uni sherigi pulni olganini aytamiz.
— Zo‘r-ku, qoyil. ketdik.
Restoranda ofitsiant:
— Kech bo‘lib qoldi. Restoran yopiladi. Marhamat qilib hisob-kitob qilsangiz...
— Iye, biz boshqa ofitsiantga pulini allaqachon to‘lab bo‘lganmiz. Qaytimini berasizlarmi, yo‘qmi?
Afandi bir oshnasi bilan o‘rik sotib oldi. Sherigi Afandini uyaltirmoqchi bo‘ldi-da, o‘rik yeb turib o‘z danaklarini ham Afandinikiga qo‘sha berdi. Oxiri danaklarni ko‘rsatib dedi:
— Afandi, o‘rik yeyishga juda chaqqon ekansiz, birpasda shuncha danak qildingiz?
— O‘rik yeyishga mendan ham siz usta ekansiz — dedi Afandi,— o‘rikni danak-panagi bilan yutar ekansiz.
— Og‘ayni ko‘chaga chiqib qaragin, ikkita qiz seni deb janjallashishmoqda!
— Ko‘rdingmi?! Qanaqa zo‘r bolaman...! Meni deb qizlar bir-biri bilan urishib ketishadi...!
— Yo‘q, ular bir-biriga: Sen olib ket uni, o‘zing olib ket, menga-yam kerakmas! deyishyapti.
Vokzal oshxonasida ikki erkak choy ichib o‘tirishsa, mikrofondan e’lon eshitilibdi: “Diqqat! Poyezd jo‘nab ketmoqda!”
Sherigi narigisiga qarab:
— Iye, poyezdimiz ketib qolyapti, tur!!! – desa, ikkinchisi xotirjam choyini xo‘plab:
— Bilet bizda-ku, qayerga ketardi?! – dermish.