Doʻstlar haqida latifalar
— Afandi, uyg‘oqmisiz?
— Ha, nima qildi?,
— Sizdan bir oz pul so‘ramoqchi edim.
— Unday bo‘lsa men uxlayapman,— dedi Afandi.
Domla:
— Ishlayman, - debdi.
— Men xotinimdan tashqari biror bir ayolga qiyo boqmaganman. Sen ham shunday deb ayta olasanmi?
— Ayta olaman. Faqat bu gapni gapirganda bunchalik jiddiy turolmayman, xalos.
— Salom xolajon! Akbar uydami, - deb so‘rasa,
— Ha uyda! Lekin ovqatlanyapti. Balki sen ham ovqatlanishni xohlarsan, - debdi.
— Ha xohlayman, - desa,
— Bo‘pti, unda sen ham uyingga borib ovqatingni yegin, keyin kelarsan, - dermish.
— Bolam do‘stingni nimaga uryapsan, desa
Bola aytibdi:
— U meni ikki yil oldin begimot deb mazah qilgandi, debdi
— Ikki yil oldin mazah qilgan bo‘lsa, nimaga hozir uryapsan, debdi
— Bugun zooparkga borib begimot nimaligini ko‘rdim-da.
— Do‘stim, bu xotiningni qulog‘idagi zirakni qayerdan olding. Umrim bino bo‘lib, bunaqasini ko‘rmaganman.
— E-e, u zirak emas. Tug‘ilgan kuniga sovg‘a olay desam, hali oylikkacha ancha bor ekan. Kastyumimni tugmasini uzib olib, qulog‘iga qadab qo‘yganman...
— Qanday yo‘l ekan?
— Hashamatli biror restoranning yopilishiga ozgina vaqt qolganida kiramiz. Istaganimizcha taom buyurtma berib, ovqatlana boshlaymiz. Ish vaqti tugab, ofitsiantlar birin-ketin uyga keta boshlashadi. Oxirgi qolgan ofitsiant bizdan pulni so‘rasa, biz uni sherigi pulni olganini aytamiz.
— Zo‘r-ku, qoyil. ketdik.
Restoranda ofitsiant:
— Kech bo‘lib qoldi. Restoran yopiladi. Marhamat qilib hisob-kitob qilsangiz...
— Iye, biz boshqa ofitsiantga pulini allaqachon to‘lab bo‘lganmiz. Qaytimini berasizlarmi, yo‘qmi?
— Afandi, o‘rik yeyishga juda chaqqon ekansiz, birpasda shuncha danak qildingiz?
— O‘rik yeyishga mendan ham siz usta ekansiz — dedi Afandi,— o‘rikni danak-panagi bilan yutar ekansiz.
— Ko‘rdingmi?! Qanaqa zo‘r bolaman...! Meni deb qizlar bir-biri bilan urishib ketishadi...!
— Yo‘q, ular bir-biriga: Sen olib ket uni, o‘zing olib ket, menga-yam kerakmas! deyishyapti.
Sherigi narigisiga qarab:
— Iye, poyezdimiz ketib qolyapti, tur!!! – desa, ikkinchisi xotirjam choyini xo‘plab:
— Bilet bizda-ku, qayerga ketardi?! – dermish.