Hayvonot haqida latifalar
— Nima qilib yotibsiz bu yerda? – so‘rabdi quyon.
— Dam olib yotibman, - debdi arslon.
Quyon ortiga qaytib kelayotsa, arslon haliyam o‘sha yerda yotibdi...
Hayron bo‘lib undan yana so‘rabdi:
— Haliyam yotibsizmi? Nima qilyapsiz o‘zi bu yerda?
Arslon chiday olmay yig‘lab debdi:
— Qopqonga tushib qolganman. Yordam ber!
Quyon:
— Nariroq yotsang bo‘lmaydimi!? – deb arslonni bir tepib o‘tib ketgan ekan.
— Negadir boshim og‘riyapti...!? Kecha ichmagandim shekilli...!? – debdi bittasi.
Ikkinchisi:
— Men rosa ichgandim. Oshqozonimiz bitta-ku! - dermish.
— Men aqlliman.
— Yo‘q, men aqlliman.
— Yur, odamdan so‘raymiz, - debdi eshak.
Bir odamni topib so‘rashibdi:
— Kim aqlli? Eshakmi yoki molmi?
Odam debdi:
— Mol katta yo‘ldan o‘tayotganda, avval chapga keyin o‘ngga qarab o‘tadi.
Eshak esa yo‘ldan o‘tayotganda molga o‘xshab hech qayerga qaramaydi...!
O‘zinikini topmoqchi bo‘libdi-da, cho‘ntagidan bir narsani olib tugmachani bosibdi. Bir eshak “Ia-ia...” degan ovoz chiqaribdi.
— Biz bo‘rilar bilan shartnoma tuzmasak bo‘lmaydimi? Qachongacha shu ahvol! Bir vakil tanlab bo‘rilarni oldiga jo‘natamiz. Nima qilsak ularni qorni to‘q bo‘ladi-yu, biz tinch bo‘lamiz!
Hullas vakil qo‘y bo‘rilarga borsa, bo‘rilar yig‘ilib turganmish.
Bo‘yilardan biri vakil qo‘yni gaplarini eshitib bo‘lib, debdi:
— Agar har kuni bitta qo‘y o‘z oyog‘i bilan shunaqa kelib tursa, muammo hal!
Ishib ketgan boshini kosasiga kirgiza olmagan toshbaqa o‘zicha “Bugun ayvonda yotarkanmanda” degan ekan.
— Meni o‘zingiz bilan olib keting. Uyingizga olib borib, menga bo‘sa hadya etsangiz, men go‘zal qizga aylanaman...
Amaki o‘ylanib turib:
— Mayli uyga olib ketaman. Lekin bo‘sani hayolingdan chiqar! Go‘zal qizlar tiqilib yotibdi. Gapiradigan qurbaqa esa hech kimda yo‘q!