Hayvonot haqida latifalar
Tirik qolgan hayvonlarni sher bir joyga yig‘ib, shunday debdi:
— Hamma joy yonib ketdi. Bularni barchasi tiklanguncha, oramizdagi eng katta hayvonni yeb turamiz.
Sichqon sekin filga qarasa, filni jahli chiqib:
— Ko‘zing teshilgur, nega menga qaraysan?! - dermish.
— Meni itim gapira oladi!
Hech kim ishonmabdi va shu yerni o‘zida bahs boshlanib, garovga pul tikilibdi.
Haligi kishini iti hech narsa gapirmabdi. Katta pulni boy bergan xo‘jayini ko‘chaga chiqib, itga baqira boshlabdi:
— Nega bila turib gapirmading? Axir shuncha pul yutqazib qo‘ydim-ku!!!
Shu vaqt it tilga kirib:
— E, xo‘jayin! Lekin ertaga biz qancha pul yutib olishimizni bilsangiz edi...!
— Mushukni iziga qaytarish osonroq.
— Ertaga ko‘p sut bermasang, egamiz seni so‘yib yuborarkan, - desa.
Sigir qo‘rqanidan ertasiga ikki paqir sut beribdi.
Buni ko‘rib egasi xursand bo‘lib: "Ko‘z tegmasin bir qon chiqarvoray", - deb xo‘rozni so‘yvoribdi.
Mehmonlardan biri hazillashib:
— Afandi, arzandalaringizga odob o‘rgatsangiz bo‘lmaydimi?, — dedi.
— Nima qilay, tog‘alarini ko‘rib suyunganlaridan suykalishyapti-da, — deya javob beribdi Afandi.
— It sizni talagan ekan, boltaning sopi bilan urib haydasangiz ham bo‘lar edi-ku!
— It dumi bilan qopsa, boltaning sopi bilan urar edim, beti bilan qopgandan keyin, men ham boltaning beti bilan chopdim-da! O‘zidan ko‘rsin!
— Kim aroqqa borib keladi? - desa, hech kimdan sado chiqmabdi.
Shunda qirq oyoq:
— Men borib kelaqolay, - deb chiqib ketibdi.
Bir soat o‘tsa ham, qirq oyoqdan darak yo‘q emish. Hayvonlar endi g‘iybat qilib turishsa, eshikni qirq oyoq sekin ochib:
— Hammasini eshitib turibman. Endi o‘ttiz to‘qqizinchi oyog‘imga krasovkamni kiyib bo‘ldim, - dermish.
— Mana sevgi qanchalik azob ekanini ko‘rdingmi?!
— Kalamush iltimos ularga tushuntir men mushuk emas sherman,- desa
Kalamush:
— Menga baribir mushukmisan shermisan, men ham qamoqxonaga tushishimdan oldim tipratikan edim,- debdi