Hayvonot haqida latifalar

Eshmat "melisa" bozordan 10 ta qo‘y sotib olib toqqa cho‘ponga oborib:
— Mana 10 ta qo‘y, mana yem xashakga pul, mana bu xizmat xaqqingiz yaxshi qarasangiz yana qo‘shib beraman, - deb qo‘ylarni tashab ketibdi.
Bir yil vaqt o‘tib cho‘ponni oldiga kelib so‘rasa, 10 ta qo‘yni ko‘rsatibdi.
Eshmat "melisa": Men sizga 10 ta qo‘yni obkelib berganimga bir yil bo‘ldi, nahotki bittasi ham tug‘magan bo‘lsa, - desa.
Cho‘pon:
— Sizni militsiyaligingizni eshitib, bitta ham qo‘chqor qo‘ylaringizga yaqinlashmadi, - debdi.
Qari kampir qutqaruv xizmatiga qo‘ng‘iroq qilyapti:
— Allo, hovlimdagi daraxtda katta ayiq o‘tiribdi. Yordam bering!
Qutqaruv xizmatidan bir erkak kuchukcha yetaklab kelibdi.
— Xolajon, manavi miltiqni ushlang. Men daraxtga chiqib, silkitaman, ayiq yiqilsa, unga qarata o‘q uzasiz, - debdi qutqaruvchi.
Kampir:
— Kuchukchani nimaga olib keldingiz unda?
Erkak:
— Agar ayiqni o‘rniga o‘zim yiqilsam, kuchukchaga qaratib oting!!!
Sher chuqurga yiqilib tushib, undan chiqa olmayapti.
Daraxtda esa, maymun sakrab:
— Ajab bo‘libdi, battar bo‘lgin. E, la’nati mushuk. Endi seni changalingdan tumor, tishlaringdan esa suvenir yasab, po‘stingni esa bo‘yra qilishadi..., - deb masxara qilayotgan ekan, birdan sakrayotgan shoxi sinib, maymun sherni oldiga yiqilib tushibdi:
— Podshoxim, hatto ishonmaysiz ham, sizdan kechirim so‘rash uchun oldingizga tushdim...
— Nega uni qo‘yib yubording?
— U meni tashlab ketmaydi. Vafodorligini sinab ko‘rmoqchi edim.
— Tentak, kim qopag‘on itni bo‘yinbog‘isiz qo‘yib yuboradi?!
— Aytishlaricha, hamshirani oxirgi marta siz bilan birga ko‘rishgan ekan?
— Qayerda?... Axir bu tuhmat! Sakson yoshli, buning ustiga, skleroz kasalidan aziyat chekayotgan keksa professorni haqorat qilish yaxshimas!...
— Mehmonxonada deganim yo‘q, hayvonot bog‘ida. Ya’ni siz filni operatsiya qilgan kuni...
— Esim qursin! Aytdim-a, filning qornini tikayotganimda ichkarida nimadir qolib ketdi, deb...
Sirk direktorining telefoni jiringlabdi.
— Allo, sizlarga gapiradigan ot kerakmi?
Direktor jahli chiqib telefonni qo‘yibdi. Telefon yana jringlarmish:
— Allo, sizlarga gapiradigan ot kerakmi?
Direktor yana trubkani qo‘yib qo‘yibdi. Yana qo‘ng‘iroq:
— Menga qara noinsof! Menga tuyoqlarim bilan raqam terish oson deb o‘ylayapsanmi?
— Guli, yuzingga nima qildi? Huddi eri urgan xotinni yuziga o‘xshab qolibdi.
— Yashshamagur sigirimiz, shunaqa qilib qo‘ydi.
— Voy, yuzingga tepib yubordimi?
— Yo‘q, har kuni sog‘ayotganimda dumi bilan yuzimga uraverardi. Dumi qimirlamasin deb, g‘isht bog‘lab qo‘ygandim.
— Eshitishimcha siz sirkda sherlarni o‘ynatar ekansiz? Bir narsaga hayronman. Siz kichkinagina, nimjon va buning ustiga ozg‘in bo‘lsangiz.
Nega sherlar sizni yeb qo‘yishmaydi?
— Hamma gap shunda-da! Ular ham meni semirishimni kutishadi!
Tuyani besh kun suv ichmasdan yashashiga ishonmagan baliq, tuyaga minib, cho‘lga yo‘l olibdi...
Rossiyalik olimlar Sibirdagi chanalarga itlarni bog‘lab harakatlanuvchi odamlarni sinab ko‘rish maqsadida, ularga Kamaz berishibdi.
Oradan bir yil o‘tgach, olimlar natijani bilish uchun Sibirga qaytishibdi. Olimlar:
— Ho‘sh, sizlarga bergan mashinamiz yoqdimi? – deb so‘rashsa,
haligi odamlar:
— Ha. Faqat itlarimiz tortishga qiynalishyapti-da... – deyishibdi.