Hayvonot haqida latifalar

Tbilisidagi suv toshqini natijasida hayvonot bog‘idan hayvonlar qochishdi. Qochgan bir echki Odessada topilgan.
Bir dehqon eshak minib shaharga kelar edi. Ittifoqo eshagi xonning arki yoniga kelganida hangrab yubordi. Ark tepasida turgan xon achchig‘lanib, dehqonni darralashga buyurdi.
Hukm ijro qilindi. Ezilgan dehqon hangi eshakdan qutulish uchun uni bozorga olib kirib, Afandini ko‘rdi-da, boshiga tushgan hodisani so‘zladi.
— Qo‘y, bunga hafa bo‘lib eshagingni sotma, - dedi Afandi, - hamma eshak ham eshakni ko‘rganda hangraydi!
Siz g‘irt yaramas, iflos, isqirt, o‘g‘ri, tunlari ko‘chalarda sang‘iydigan qop-qora mushugimni ko‘rmadingizmi?
Chumoli filga turmushga chiqibdi. Ko‘p o‘tmay chumoli yig‘layotganmish.
Fil:
— Nega yig‘layapsan? – deb so‘rabdi.
Chumoli:
— Endi meni farzandlarim ham fil bo‘ladimi? – debdi.
Uch toshbaqa toqqa dam olgani chiqishibdi. Tog‘ni uchiga chiqqunlaricha 20 kun o‘tibdi. Endi o‘tirib gulhan yoqamiz deyishsa, gugurt pastda qolib ketgan ekan. Toshbaqalardan biri debdi:
— Men pastga tushib gugurt olib chiqaman.
Oradan 3 kun, 5 kun, 1 hafta o‘tibdi. Ikkita toshbaqa bir-biriga qarab:
— Endi qachon keladi? Juda sekin yuradi-da! – deb turishsa, sal nariroqdan sherigining ovozi kelibdi:
— Agar meni yomonlayversanglar bormayman! O‘zlaring tushib gugurt olib kelaverasanlar!
O‘rmonning podshohi bo‘lgan sher uzoq safarga otlanibdi.
— Kim baland qoyaga chiqib pastga sakrasa-yu, tirik qolsa o‘sha hayvon meni o‘rnimga shoh bo‘lib turadi, - debdi.
Birorta hayvon qoyadan sakray olmabdi.
Bir vaqt qoyaning baland joyidan “gup” etib pastga bo‘ri tushibdi-yu, tirik qolibdi.
— Sen juda mard ekansan! Endi meni o‘rnimga shoh bo‘lasan, - debdi sher.
Bo‘ri bo‘lsa:
— Shoshmay turing! Avval meni qoyadan itarib yuborgan quyonni topib, adabini berib kelay... – dermish.
Bir ayolning eri har kuni mast bo‘lib uyiga kelar ekan.
Nihoyat xotinini sabri tugab eriga debdi:
— Dadasi, agar ertaga ichishni tashlasangiz, boqib turgan qo‘chqorimizni oyog‘ingiz ostiga so‘yaman, - debdi.
Ertasi kuni eri har kungidan battar ichib, mast bo‘lib kelibdi va to‘g‘ri qo‘yxonaga borib, qo‘chkorga qarab debdi:
— Qo‘rqma! Sen so‘yilmaydigan bo‘lding! Toki men tirik ekanman, hali ko‘p yashaysan!
Sud zalida er-xotin ajrashishmoqda.
Xotin:
— U bilan boshqa yashay olmayman! Erim uyda qo‘y boqyapti. Nafas olib bo‘lmaydi...
Sudya:
— Derazalarni ochib shamollatib tursa bo‘ladi-ku...?! Shunga ajrashish shartmi?
Xotin:
— Nimalar deyapsiz janob sudya!? Axir meni ilonlarim o‘rmalab tashqariga chiqib ketishadi-ku...
Ayol oshxonada ovqat suzayotsa, surbet, jonga tegib ketgan qo‘shnisi yana kirib kelib:
— Voy qo‘shni ovqatingiz pishdimi? Yana ovqatlanib ketarkanmanda... – debdi.
Jahli chiqqan uy egasi unga ham ovqatdan suzib, yeb o‘tirishsa, hovlidagi it irrillayveribdi.
— Qo‘shni, nega itingiz meni tanisa ham irrilayveradi? – desa, mezbon ayol:
— Chunki itim uni kosasida ovqat yeganlarni yoqtirmaydi, - dermish.
Bir kuni afandi militsiyaga qo‘ng‘iroq qilib:
— 715 raqamli oq rangli Neksiyani topib beringlar, - debdi.
Militsiya:
— Mashinangizni o‘g‘rilar ketishdimi? - desa, afandi:
— Yo‘q. Shu mashinani orqasiga eshagimni bog‘lab qo‘ygan edim. Mashinani haydab ketib qolishibdi, - dermish.