Hayvonot haqida latifalar
Quyon ayiqni bir ursa, ayiqni 4 ta tishi to‘kilib tushibdi.
Ayiq quyonni ursa, 2 dona tishi tushibdi. Shunda quyon kulib "Boshqa yo‘q!" dermish.
— Bizni zaharimiz judayam kuchli. U istagan mavjudodni o‘ldiradi.
Bolasi debdi:
— Oyi, unda men o‘ldim! Hozirgina tilimni tishlab oldim.
— Katta ayiq ovladim, - debdi yosh ovchi.
— Qanday ovlading? - so‘rabdi ovchilar undan.
— Birinchi o‘qni otdim, tegmadi. Ikkinchi o‘qni otdim, yana tegmadi. Uchinchi o‘qni ham otdim. U ham tegmadi, - debdi.
— Unda qanday qilib ayiqni o‘ldirding? - deyishsa, yosh ovchi:
— Ayiq kulaverib o‘zi o‘lib qoldi, - dermish.
— O‘rtoq, bir minutga suvdan chiq, - debdi.
Fil:
— Nima bo‘ldi? - deb tashqariga chiqsa, chumoli:
— Bo‘ldi,bo‘ldi cho‘milaver! Men cho‘milish kiyimimni topolmayapman. Sen kiyib olmadingmi deb qaradim, - dermish.
— Oyi, nega bizni oyoqlarimiz katta va xunuk? Otni oyog‘ini qarang. Shunaqa bo‘lsa bo‘lmaydimi?
— Eh bolam, biz cho‘lda, qumni ustida yuramiz. Shuning uchun oyoqlarimiz shunaqa.
— Oyi, nega bizni belimizda o‘rkach bor. Tekis, chiroyli bo‘lsa bo‘lmasmidi?!
— O‘g‘lim, biz cho‘l hayvonimiz. O‘rkachimizni ichida suv va yog‘ saqlaymiz.
— Oyi, nega bizni lablarimiz bunaqa katta va qo‘pol?
— Chunki cho‘ldagi tikonlarni yeyishga mo‘ljallangan.
— Oyi, axir biz tug‘ilgandan beri zooparkda yashaymiz-ku!
— Har doimgi laqabimi yoki kosamdagi go‘shtni o‘g‘irlab ketayotganida nima deb chaqirishimni aytaymi?
— Meni o‘psang, go‘zal malikaga aylanaman...
Buni ko‘rgan yigit qurbaqani olib cho‘ntagiga solayotganmish:
— Nima qilyapsan? Men go‘zal malikaman, - desa, yigit:
— Go‘zal malikalar tiqilib yotibdi. Gapiradigan qurbaqa hali birorta blogerda yo‘q. Sen menga shundayligincha kerakliroqsan! - degan ekan.