Kaltafahmlar haqida latifalar
— Qaysi tugmasini bosish kerak?
— Qizil tugmani bosing, - debdi kotiba.
Qog‘oz maydalanibdi. Shunda boshliq kotibaga qarab:
— Shu hujjatdan yana bitta nusxa chiqarish kerak, - dermish.
— Xotiningni nimaga tashlading?
— U bunday baxtga loyiq emasdi.
— Qanaqasiga?
— Shunaqa deb yozib chiqyapti. Printerni kompyuterimni oldiga olib kelib qo‘ysam ham ko‘rmayapti.
— Qo‘ling bilan ko‘rsatib ko‘r-chi...!
— Hozir shu dvigatelni to‘xtataman, - deb barmog‘ini tiqqan ekan, barmog‘i uzilib ketibdi. Og‘riqdan baqira boshlabdi.
Ikkinchisiyam:
— Men to‘xtataman, - deb boshini tiqqan ekan, uni boshi uzilib ketibdi.
Shunda uchinchi ahmoq barmog‘ini ushlab baqirayotganga qarab:
— Nega baqirasan? Barmoqqa shuncha vahimami? Qara, boshini tiqqan jim yotibdi-ku?!, - dermish.
— Yo‘q. Har bir odamning alohida jihatlari bo‘ladi. Mana masalan sen, qaysi qo‘lingda choyni aralashtirasan.
— O‘ng qo‘lim bilan.
— Ana ko‘rdingmi, esi joyida odamlar qoshiq bilan aralashtirishadi.
— Men esa seni ehson oshingga albatta boraman!
GAI xodimi kelib Kaptiva egasiga avariya qanday sodir bo‘ldi, - desa
Kaptiva egasi:
— Poyezd qizilga to‘xtamadi!, - dermish.
Boshingizga asal surib, uch kun kuting. So‘ng asalga qo‘ngan pashshalarni cho‘chitib, uchirib yuboring. Pashshalarning oyoqchalari esa boshingizda qoladi.
— Qarachi, yon tomonda mashina yo‘qmi, - debdi yonidagi sherigiga.
— Yo‘q, haydayvering, - debdi.
Bir payt avtomobilga "qars" etib mototsikl urilibdi.
Haydovchi:
— Axir senga qara degandimku!
— Siz mashina yo‘qmi degandingiz...
— Baribir hech qanday ish qilmasdan o‘tiribsan-ku!?
— Maoshsiz qolishdan qo‘rqaman-da...