Kaltafahmlar haqida latifalar

Suratxonaga 7 ta boksyor kirib kelibdi va suratchiga deyishibdi:
— Bizlarni 3 ga 4 suratga olib qo‘ysangiz. Har birimizga 2 donadan chiqarib berasiz.
Suratchi rozi bo‘libdi. Suratga tushirish uchun chiroqlarni yoqib, fotokamerasini sozlab tursa, 7 ta bokschilarning 4 tasi bir taraf, 3 tasi bir taraf bo‘lib olib, mushtlashishga shay turib olishganmush.
Vaziyatdan qo‘rqib ketgan suratchi:
— Hoy-hoy, to‘xtanglar! Nima qilyapsizlar?! - desa, bokschilar:
— Suratga olavering! Trenerimiz bizlarga "3 ga 4 suratingizni 2 donadan olib kelasizlar degan" dermush...
Sudya:
— Guvoh! Aytingchi, 2015 yil 11 noyabr kuni soat 12 dan 43 daqiqa o‘tganda qayerda edingiz?
Guvoh:
— Albatta uyimda, bir qo‘limda soat va ikkinchi qo‘limda taqvimni ushlab o‘tirgandim.
Ikkita do‘st suhbatlashmoqda:
— Kecha gazetada g‘alati e’longa ko‘zim tushdi. "Ertaga soat 10:00ga shahar markazidagi maydonga barcha ahmoqlarni kelishini so‘raymiz" deb yozilgan ekan. Men ham aytilgan vaqtga o‘sha joyga borib ko‘rdim.
— Hech kim kelmagandir xoynahoy?!
— Maydon odamga to‘la!!!
— Kim ekan ular?
— Ahmoqlarni ko‘rishga kelgan qiziquvchilar!
Afandi uylangach, bir haftadan keyin xotini o‘g‘il tug‘ibdi.
Beshikni bosh tarafiga daftar, qalam qo‘yayotgan Afandiga odamlar debdi:
— Nega kecha tug‘ilgan bolani boshiga bularni qo‘ydingiz?
Afandi javob beribdi:
— To‘qqiz oylik muddatni bir haftada bosib o‘tgan bola, tez kunda maktabga borsa ajabmas!
Kasbi elektrik bo‘lgan yigitni tok urib kasalxonaga tushib qolibdi.
Kasalxonada yigit hushiga kelib, yonida yotgan xonadosh bemor bilan tanishib undan so‘rabdi:
— Qayerliksiz?
— Qarshilikman, - debdi xonadoshi.
Shunda elektrik:
— Rezistor ekansiz-da... – desa, xonadoshi:
— Tok yomon urganga o‘xshaydi... – dermish.
Bir qishloqning yo‘lida kattakon chuqur bor ekan. Shu yo‘ldan o‘tgan odamlar chuqurga tushib, jarohatlanisharkan.
Kunlarning birida uchta odam shu chuqurni yoniga kelib, tortishib qolishibdi:
— Bilasizlarmi? Shu chuqurni yoniga tez yordam mashinasini olib kelib qo‘yish kerak. Shunda, yiqilgan odamga yordam ko‘rsatish oson bo‘ladi, - debdi birinchisi.
— E, yo‘g‘-ye! Undan ko‘ra, shu yerga kasalxona qurish kerak. Yiqilgan odam darrov kasalxonaga boradi, - debdi ikkinchisi.
Shunda uchunchi odam o‘ylanib turib:
— Obbo, ikkalangni ham aqling yo‘q ekan. Yaxshisi, chuqurni ko‘mib, biror yaqin kasalxona oldidan chuqur kavlatish kerak, - degan ekan.
Sher o‘rmondagi hamma hayvonlarni yig‘ib, latifa ayttiribdi.
— Kimni latifasi kulgili chiqmasa, o‘shani yeyman, - debdi sher.
Birinchi bo‘lib quyon latifa aytibdi. Hamma hayvonlar kulibdi. Faqat jirafa kulmabdi. Sher quyonni yeb bo‘lgach, bo‘ri latifa aytibdi. Jirafa rossa kulibdi.
— Nega kulyapsan? - deyishsa, jirafa:
— Quyonni latifasi kulgili ekan, - dermish.
Uchta hindu gaplashmokda:
Birinchisidan so‘rashibdi:
— Seni isming nima?
— Iztopar.
— Nimaga iztopar?
— Odam va hayvonlarni izidan topganim uchun.
Ikkinchisidan so‘rashibdi:
— Seniki nima?
— Ucharot.
— Nimaga ucharot?
— Otdan ham tez yugurganim uchun.
Uchinchisidan so‘rashibdi:
— Seni o‘zingni isming nima?
— Lochinko‘z.
— Nega lochinko‘z?
— Buni tarixi uzun, angliyaliklar bizga hujum qilib, ko‘pchiligimizni asirga olib, qamoqqa tashlashdi. Oradan bir hafta o‘tib, atrofimizda to‘siq yo‘qligini birinchi men ko‘rgandim. Shuning uchun ismim Lochinko‘z.
Qarg‘a tumshug‘ida pishloq tishlab, daraxtda o‘tirgan ekan. Bir payt daraxt tagiga ayyor tulki kelibdi-da, qo‘lidagi gazetani varoqlab o‘qiy boshlabdi:
— O‘rmonimizdagi hayot kundan-kunga yaxshilanmoqda. Tez orada har bir daraxt shohlarida pishloqlar pishib turadi...
Qarg‘a esa buni eshitib, tulkining ustidan — "xa-xa-xa", - deb kulgan ekan, og‘zidagi pishloq to‘ppa-to‘g‘ri tulkining qo‘liga kelib tushibdi.
Shunda tulki pishloqni og‘ziga solib, daraxt tepasidagi qarg‘aga:
— Gazetadagi xabarlar ustidan kulish yaxshi emas, - degan ekan.
Ofitser askarlarni mashq qildiryapti:
— Hamma o‘ng oyog‘ini ko‘tarsin.
Bir askar adashib, chap oyog‘ini ko‘tarsa, ofitser jahl bilan:
— Bu nima maynavozchilik? Kim u ikkala oyog‘ini ham ko‘tarib olgan?