Lof-yolgon haqida latifalar
Nima uchun?
Qochib qolish uchun!
Yigit to‘tiqushni ta’zirini berib qo‘ymoqchi bo‘lib, uni muzlatgichga solib qo‘yibdi.
Oradan yarim soat o‘tib, to‘tiqush kechirim so‘ray boshlabdi.
— Mayli, kechirdim. Xatolaringni tushunib yetganga o‘xshaysan! – debdi yigit.
To‘tiqush bo‘lsa yigitni qulog‘iga pichirlab:
— Eshak miyangga yana nimalar keladi?! – degan ekan.
— Sigaretni tutashtirib olsam bo‘ladimi? - deb sigaretini tutashtirib sho‘ng‘ib ketibdi.
U odam hayron bo‘lib itiga qarabdi. Iti unga termulib, ko‘zlarini pildiratib:
— Nima menga qaraysiz?! O‘zim hayron qoldim, - dermish.
— Biroz yirtiq kiyimlarim bor, shuni senga beraman, - debdi.
Gadoy bo‘lsa:
— Men sal turib kelaman, yirtiq joylarini tikib qo‘ysangiz...! - dermish.
— Bilmadim...
— Hech qanday farqi yo‘q!
— Nimaga?
— Ikkalasini ham gazeta bilan urib "tamom" qilsa bo‘ladi.
Jahli chiqqan akula itbaliqqa "Itni bolasi" deb baqirayotganmish.
— Baa-a, - debdi bittasi.
— Maa-a, - debdi ikkinchisi.
Shunda birinchisi ikkinchi qo‘yga qarab:
— Ingliz tilini o‘rganyapsanmi? - degan ekan.
Tulki cho‘chqaga qarab, ichida debdi: “Go‘sht bor. Qorin to‘ydirsam bo‘ladi. Bir necha kun yashayman”.
Bo‘ri tulki va cho‘chqaga qarab ichida debdi: “Go‘sht bor, suhbatdosh bor. Mazza qilib yashasam bo‘ladi.”
Cho‘chqa ikkalasiga qarab:
— Zerikib qolasizlar. Qo‘yshiq kuylab bersam bo‘ladimi? – debdi.
Bo‘ri va tulki:
— Yaxshi bo‘lardi, - deyishibdi.
Cho‘chqa ovozi boricha baqirib qo‘shiq ayta boshlabdi. Bir zumda ovchilar yetib kelishibdi.
Bo‘ri va tulkini o‘ldirishga shaylanib turishsa, bo‘ri ichida o‘ziga-o‘zi dermish:
“Qorin to‘ydirib, gaplashib yotaversam bo‘lmasmidi. O‘yin-kulgiga balo bormidi...!”