Ota-ona haqida latifalar
— Yo‘g‘-ye... Nimalarni qoldiribdi u yerga?
— Beshta bolasini!
— Payshanba yoziladimi? Payshamba yoziladimi?
— Juma deb yozaqoling! Faqat bir kun oldin kelish shart!
— Agar men to‘rt martta chapga yursam-chi?
— Sen onangni uyiga qaytasan!
— Adasi ozmoqchiman! Belimga obrach olib kelib bering...
Eri “Xo‘p” deb, ertasiga obrach olib kelib bersa, xotinini beliga shundoq loyiq kelibdi. Xotini “Voy! Nega bunaqasini olib kelasiz?!” deb ming‘irlasa, eri xursand bo‘lib:
— Ana xotin ko‘rdingmi? Seni razmeringni topibman! Lop-loyiq keldi-ya... Ko‘ylak olib bermasam ham o‘lchamlaringni yaxshi bilaman, – dermish.
Onasi:
— Nimasi yoqmadi? Tuppa-tuzuk yigit-ku!
Qiz:
— Yoqmadi! Sariq-mashak! Sochini qarang, sap-sariq!
Qo‘shni xonada qizini gapini eshitib o‘tirgan adasi:
— Tegaver, zarari yo‘q! Sen bilan 1 yil yashasa, sochi oppoq bo‘ladi-ku!
— Oyijon, menga 1000 so‘m bering.
Ona:
— Nima qilasan?
Bolakay:
— Qari amakiga beraman.
Ona:
— Qayerda ekan u amaki?
Bolakay:
— Hov ana, muzqaymoq sotyaptilar.
“Jahl otiga mingan” xotini endi baqiraman desa, eri qo‘lini labiga qo‘yib:
— Tsh-sh-sh, jim! Men bir narsa topdim, - debdi.
— Nima? – debdi xotini.
— Sabr qil. Ertalab aytaman, - deb uxlab qolibdi eri.
Tong otishini sabrsizlik bilan kutgan xotin, eri uyg‘onishi bilan so‘rabdi:
— Ho‘sh, topgan narsangizni ayting endi!
Eri:
— Aytsam ishonmaysan... Yangi mayxona topdim, - dermish.
Ertasi kuni uyg‘onib muzlatgichni yoniga kelib qarasa, oq qog‘ozga quyidagi so‘zlar yozib qo‘yilgan ekan:
“Semiz qiz – oilamiz uchun sharmandalik!”
— Agar shunday to‘palonchi bo‘laversang, seni yaxshi bolaga almashtirib kelaman.
Bola bo‘lsa onasiga debdi:
— Aldamang! Qaysi ahmoq to‘palonchi bolani yaxshisiga almashtirishga rozi bo‘lar ekan?