Ota-ona haqida latifalar
Bir payt ko‘chadan bir odamcha kirib keldi, hammayog‘i loy. “Sizni o‘g‘lingizman”, deb aytdi. Yuvib tozalaganimdan so‘ng ma’lum bo‘ladi endi. Lekin ovozi o‘g‘limnikiga juda o‘xshaydi...
— Buni kim qildi?
Bola:
— Kimligini bilmadim-u, lekin mana uni sochidan namuna, - deb qo‘lida bir tutam soch ko‘rsatibdi.
— Bu yil ham o‘qishga kira olmasang, otam dema meni! Seni tanimayman!
Imtihonlar tugagach, adasi o‘g‘lidan so‘rabdi:
— Ho‘sh o‘g‘lim, imtihonlar qanday o‘tdi?
O‘g‘li esa:
— Kechirasiz, sizni tanimayroq turibman, kimsiz?
— Ada, ko‘zingiz nega ko‘kargan?
Otasi jahli chiqib:
— Agar yana bir martta dugonangni lab bo‘yog‘i meni mashinamda tushib qolsa, seni ko‘zingni ko‘kartiraman, - dermish.
— Oying sal yanglishibdi o‘g‘lim. Endi sen kamroq yeydigan bo‘lding.
— Onasi, shumtaka o‘g‘ling yerdagi qorni yeyapti!
Ona:
— Qor yemasin, tomog‘i og‘riydi!
Birozdan so‘ng, ota:
— Onasi, qor rostdanam shirin ekan!
Ona:
— Ha, yaxshi...
Bu holatni tushunmaganlar so‘rashibdi:
— Nimaga terminal ko‘tarib turibsiz?
Shunda o‘rtakash:
— Kimda agar qistirishga naqd puli bo‘lmasa, plastikda ham qabul qilaveramiz, - dermish.
— Kundaligingni ichiga manavi pullarni solib, adangga uzatsang, seni urishmaydilar!
O‘g‘li:
— Dada, buni qanday o‘ldiramiz, - debdi.
Shunda otasi:
— Shuniyam o‘ylab turibsanmi? Suvga cho‘ktir, o‘zi o‘ladi, - debdi.