Shifokorlar haqida latifalar
— "Pulsizlik" kasalligi bilan og‘riyapsiz, bemor!
— Nima bo‘ldi, shikoyatingiz? - deb so‘rasa, haligi odam:
— Kecha og‘aynilarim bilan bolalarni sog‘ligi uchun ichdik, ayollarimizni sog‘ligi uchun ichdik, qo‘shnilarni sog‘ligi uchun ichdik, oxiri negadir o‘zimni sog‘lig‘im yomonlashdi, - dermish.
— O‘zimni ikkita doktorga ko‘rsatgan edim, ikkalasi ikki hil maslahat berdi, biri dengizga bor deydi, ikkinchisi piyoda yur deydi.
— Unda dengizga piyoda bora qoling,— dyedi Afandi.
— Kasalingizni da’vosi turp. Ko‘proq turp yeng!, - debdi.
Haligi odam ko‘chaga chiqib turp sotib o‘tirgan odamni hamma turpini sotib olibdi-da, sal nariroqqa borib tursa, turppurush telefonni olib:
— Allo, turp tugadi. Hozir bir qop sholg‘om keladi, - dermish.
— Sizda umrni 100 yoshgacha uzaytiradigan dori yo‘qmi?
— Ha.
— Aroq ichasizmi?
— Yo‘q.
— Sigaret chekasizmi?
— Yo‘q.
— Unda dori ichib nima qilasiz?!
— Qayerda?... Axir bu tuhmat! Sakson yoshli, buning ustiga, skleroz kasalidan aziyat chekayotgan keksa professorni haqorat qilish yaxshimas!...
— Mehmonxonada deganim yo‘q, hayvonot bog‘ida. Ya’ni siz filni operatsiya qilgan kuni...
— Esim qursin! Aytdim-a, filning qornini tikayotganimda ichkarida nimadir qolib ketdi, deb...
— Mana bu hamma dorilarni har kuni uch mahal ovqatdan keyin bir hafta davomida ichasiz.
— Nimalar deyapsiz, doktor?! Buncha ovqatni qayerdan topaman?
— Qaysi kasal yaxshi deb o‘ylaysiz?
— Skleroz
— Nimaga?
— Chunki bu kasalni xech qayeri og‘rimaydi va yana har kuni yangilikka boy bo‘ladi.
— Men psixiatrman! Qanday qilib sizga yordam berishim mumkin?!
— Axir men aqldan ozay deb turibman-ku...
– Bu dunyoda biz shifokorlarning dushmani juda ko‘p...
Kimdir luqma tashladi:
– U dunyoda bundan ham ko‘p.