Yigit:
— Ko‘proq uyda nimalar bilan bandsiz?
Qiz:
— Shu..., deyarli oshxonadan chiqmayman.
Yigit:
— O-o! Ovqat tayyorlashni yoqtirasizmi?
Qiz:
— Yo‘g‘-ye, yeyishni!
Voy, O‘g‘iloy-oy-oy,
Muattar-ar-ar-ar,
Shoxsanam, e-e-e bo‘lmas ekan...
E, bo‘lmasakan!
— Bu tog‘dagi yirtqichning qorni och-to‘qligiga bog‘liq.
— Nimaga?
— Ishga borganman!
— Institutda o‘rgangan hamma bilimlaringizni unuting! Amaliyotga umuman to‘g‘ri kelmaydi.
— Men institutda o‘qimaganman.
— Unda sizni ishga ololmaymiz. Bizga oliy ma’lumotlilar kerak.
— Bolajonlar, sizlarga bog‘cha yoqadimi?
— Ha!
— Nimasi yoqadi?
— Bog‘chamizni hovlisida hovuz kavlab berishdi. Bosh bilan sho‘ng‘ishni mashq qilyapmiz. O‘rganib olsak, suv to‘ldirib berisharkan...
— Seni vijdoning tozami?
— Mutlaqo toza! Biron martta ishlatmaganman.
Lekin o‘zim 5:55 da uyg‘onib, budilnikni o‘chiraman. Chunki unga “Ummon”ni ashulasini qo‘yganman...
— Allo? – desa, go‘shakni u tomonidan notanish ovoz:
— Uyda kattalardan kimdir bormi? – debdi.
Bolakay:
— Adam qamoqxonada, onam esa morgda, - dermish.
1. Umuman yuvinmaydiganlar.
2. Tutqichdan ushlab turish o‘rniga ustingga yiqiladiganlar.
3. Telefonda ovozi boricha baqirib gaplashadiganlar.
4. Qariya yoki yosh bolali yo‘lovchini ko‘rishi bilan uxlab qoladiganlar.
5. O‘zini bekatiga yetib kelmagan bo‘lsa ham eshik oldidan ketmaydiganlar.
6. Yuzingga qarab yo‘taladiganlar.
7. Sochini u yoqdan bu yoqqa silkitib yuzingga tekkizishni yoqtiradiganlar.