Eshigi ochiq holda yurib ketayotgan marshrutka haydovchisi orqaga o‘girilib debdi:
— Bu nimasi? Eshikni yopinglar!
Orqa o‘rindiqlardan birida ketayotgan ayol norozi ohangda:
— Ichkari juda issiq. Biroz eshiklarni ochib ketaveraylik! – desa, haydovchini jahli chiqib:
— Esingiz joyidami? Yo‘lda kimdir tushib qolsa-chi?! – debdi.
Yo‘lovchi ayol haydovchiga javob beribdi:
— Havotir olmang! O‘zim yo‘l kira haqqini to‘lab yuboraman...!
Hurmatli erkaklar! Agar siz maktab bilan bir devor qo‘shni bo‘lsangiz ham, xotiningiz shaharni narigi chetidagi maktabga farzandingizni o‘qishga beradi...
Sport zalidan qaytgan er xotiniga debdi:
— Hamma joyim og‘rib ketyapti. Trenerim aytdiki, mushaklarim og‘risa, demak ular o‘sayotgan bo‘larkan.
Xotini erini boshiga bir urib:
— Og‘ridimi? Qani endi, miyangiz ham o‘sib qolsa edi...
Bir yigit Fransiyaga sayohat chiptasini yutib olibdi. Lekin fransuzchani bilmas ekan. Nima qilishini bilmay, do‘stidan maslahat so‘rabdi:
— O‘rtoq, boshim qotdi. Fransiyaga ketyapman-u, fransuz tilini bilmayman!
Do‘sti maslahat beribdi:
— Shu ham muammomi?! Har bir so‘zingni oldiga "F" harfini qo‘shib gapiraverasan…
Yigit Fransiyaga boribdi. Hamma yoqda frunsuzlar…
Shahar aylanib yurib, adashib qolibdi. Shunda yo‘lni so‘rash uchun bir fransiyalik odamni to‘xtatib so‘rabdi:
— Falom, faka! Fuzr, fanavi fo‘cha fayerga folib foradi? – desa, haligi fransuz odam qarab turib:
— Fe fog‘ayni, fo‘zim fam filmay furibman, - degan ekan.
Sira ishi yurishmagan bir odam bolalarga ertak aytib beryapti:
“Bir bor ekan, bir yo‘q ekan. O‘sha narsa pul ekan...” deb ko‘ziga yosh kelibdi.
Yozda ta’tilga chiqdim. Ta’til pulimni olishim bilan ko‘z o‘ngimga Turkiya keldi.
“Kelaqol! Dengizda mazza qilib dam olib ketasan!” – deb chaqirdi u meni.
Keyin Parij qichqirdi:
“Salom! Eyfel minorasiga chiqishni, sayyohat qilishni yoqtirmaysanmi!?”
Oxiri ko‘z oldimga Qo‘yliq bozorida, tonggi ulgurji bozor keldi:
“Mana, kelaqoling! Qishga murabbo, kompot yopib olasiz. O‘rik, olma, olcha, olxo‘rilar bor...!”
Vaqt allamahal bo‘lganda darvozadan kirib kelgan o‘g‘liga onasi debdi:
— Qayerlarda yuribsan? Soat nechi bo‘ldi?! Bor, yuraver ko‘chada!
Bu gapni eshitgan o‘g‘li shu zahoti cho‘ntagidan telefonini, kimgadir qo‘ng‘iroq qilib:
— Allo, Alish sho‘ttamisila? Ruxsat oldim. Hozir chiqaman, - dermish.
Bir kuni bodring bilan pomidor cho‘milgani boribdi. Karamni ham ularga havasi kelib:
— Men ham cho‘milsam bo‘ladimi? – debdi.
— Mayli, faqat kiyimlaringni yechib cho‘mil! – debdi bodring.
Karam yechinaverib-yechinaverib, yo‘qolib qolgan ekan.
Vrach qabuliga kirgan qari otaxon shikoyat qilmoqda:
— Bolam, mazam yo‘q! Bittasini yuklayman, ikkinchisini yuklayman, uchinchisini yuklay boshlaganimda tobim qochadi...
Vrach hayron bo‘lib:
— Otaxon, men yosh bo‘la turib shuncha kuchim yo‘q. Siz nega og‘ir yuk tashib yuribsiz? – debdi.
Otaxon:
— Qanaqa yuk? Men internetdan filmlarni yuklab o‘tiraman!
Texnika oliy o‘quv yurtiga kirgan 1-kurs talabasi o‘qishning ilk kuni birinchi para darsda o‘tirib ma’ruza tinglamoqda:
“Kvant maydon nazariyasida zeta tartibga solish murakkab o‘zgaruvchining funksiyasi bo‘lgan Riyemann zeta funksiyasidan foydalanish...”
Talaba cho‘ntagidan qo‘l telefonini chiqarib, qo‘ng‘iroq qilib past ovozda debdi:
“Ada, fikrimdan qaytdim. Armiyaga boraqolay...!”