Ofis xodimining bir kunlik ish rejasi:
“Kompyuter blokka tushib qolmasligi uchun sichqonchani har-har zamon joyidan sekin qimirlatib qo‘yish”.
“Kompyuter blokka tushib qolmasligi uchun sichqonchani har-har zamon joyidan sekin qimirlatib qo‘yish”.
Agar xotiningiz sizga sakray boshlasa, jim turmang. O‘zingizni kim ekanligizni ko‘rsatib qo‘ying. Oshxonaga kirganingizda ming‘ir-ming‘irini boshlasa, shart etib idishlarni yuvib, ovqat pishirib qo‘ying. Vannaga kirganizda gapirsa, paypoqlarni chayib qo‘ying. Dazmol, changyutgich ham xotinizga qarshi kurashish qurollariga aylansin. Urushishga bahona topolmay bir alam qilsin!
Bir kuni yosh yigit ko‘chada ketayotsa, yonidan chiroyli qiz o‘tib qolibdi.
Yigit:
— Qani endi, sizdi oldingizga bemor bo‘lib borsam-u, siz meni davolasangiz... – desa , qiz ortiga o‘girilib:
— Yaxshi yigit, men tug‘ruqxonada ishlayman, - dermish.
Yigit:
— Qani endi, sizdi oldingizga bemor bo‘lib borsam-u, siz meni davolasangiz... – desa , qiz ortiga o‘girilib:
— Yaxshi yigit, men tug‘ruqxonada ishlayman, - dermish.
— Nima uchun ba’zi odamlar chaqmoq bo‘layotganida o‘ziga oro berib, tek turishadi?
— Hayratlanayotgan bo‘lishi mumkin.
— Yo‘q. Ular kimdir tepada selfi qilyapti, deb o‘ylashadi.
— Hayratlanayotgan bo‘lishi mumkin.
— Yo‘q. Ular kimdir tepada selfi qilyapti, deb o‘ylashadi.
''Buzoqni yugurgani somonxonagacha'' degan maqolni eshitgan buzoq umuman yugurmaydigan bo‘libdi.
Bir odam samolyotda uchib ketayotib, hadeb xudoga iltijo qilarmish:
“Eson-omon yetib olaylik!” deb.
Yonidagi yo‘lovchi undan so‘rabdi:
— Hoy birodar, buncha havotir olasiz? Samolyot yangi, ishonchli! Hech narsa bo‘lmaydi, qo‘rqmang!
Haligi odam:
— Nuqul men o‘tirgan mashina buzilib qoladi, velosipedni baloni teshiladi, poyezd ham halokatli to‘xtaydi, - deb tursa birdan styuardessa e’lon qilibdi:
— Hurmatli yo‘lovchilar! Samolyotimiz tinch okeaniga qulamoqda! Biz sizlarga bittadan qutqaruv jeleti va xushtak beramiz. Xushtakni chalsangiz, sizlarga akula hujum qilmaydi!
Shunda haligi odam yig‘lamsirab debdi:
— Hozir menga berishgan xushtak yo chalinmaydigan bo‘ladi, yo bo‘lmasa menga uchragan akula kar bo‘lib chiqadi… Qutqaruv jeletini razmeri topilmasa ham kerak!
“Eson-omon yetib olaylik!” deb.
Yonidagi yo‘lovchi undan so‘rabdi:
— Hoy birodar, buncha havotir olasiz? Samolyot yangi, ishonchli! Hech narsa bo‘lmaydi, qo‘rqmang!
Haligi odam:
— Nuqul men o‘tirgan mashina buzilib qoladi, velosipedni baloni teshiladi, poyezd ham halokatli to‘xtaydi, - deb tursa birdan styuardessa e’lon qilibdi:
— Hurmatli yo‘lovchilar! Samolyotimiz tinch okeaniga qulamoqda! Biz sizlarga bittadan qutqaruv jeleti va xushtak beramiz. Xushtakni chalsangiz, sizlarga akula hujum qilmaydi!
Shunda haligi odam yig‘lamsirab debdi:
— Hozir menga berishgan xushtak yo chalinmaydigan bo‘ladi, yo bo‘lmasa menga uchragan akula kar bo‘lib chiqadi… Qutqaruv jeletini razmeri topilmasa ham kerak!
Er xotiniga debdi:
— Onasi, bugun uyimizga yaqin do‘stimni mehmonga chaqirdim.
Xotini:
— Nima? Mehmon? Bola kasal, meni ishlarim boshimdan oshib yotibdi. Uyni ahvoliga qarab bo‘lmaydi. Muzlatgich bo‘m-bo‘sh! Bu kishim mehmon chaqirganmushlar...!
Eri:
— Shuning uchun ham chaqiryapman-da! Do‘stim bo‘ydoq. Oxirgi payt uylanish haqida ko‘p uylayapti. Biznikiga kelib uylangandan keyingi hayotini bir ko‘rib ketsin degandim...
— Onasi, bugun uyimizga yaqin do‘stimni mehmonga chaqirdim.
Xotini:
— Nima? Mehmon? Bola kasal, meni ishlarim boshimdan oshib yotibdi. Uyni ahvoliga qarab bo‘lmaydi. Muzlatgich bo‘m-bo‘sh! Bu kishim mehmon chaqirganmushlar...!
Eri:
— Shuning uchun ham chaqiryapman-da! Do‘stim bo‘ydoq. Oxirgi payt uylanish haqida ko‘p uylayapti. Biznikiga kelib uylangandan keyingi hayotini bir ko‘rib ketsin degandim...
Dala o‘quv mashg‘ulotlariga chiqqan komandir serjantga topshiriq beribdi:
— Men uyquga yotyapman. Uyqudan turganimda dasturxonda quyon go‘shtidan qaynoqqina sho‘rva bo‘lsin! Tushunarlimi?
— Huddi shunday, o‘rtoq polkovnik! - javob beribdi serjant.
Bir soat vaqt o‘tgach, polkovnik uyg‘onib, ne ko‘z bilan ko‘rsinki, stolga yozilgan dasturxon ustida qaynoqqina sho‘rvadan xushbo‘y bug‘ chiqmoqda. Tabiiyki, polkovnik hayron.
— Xo‘sh, bunchalik qisqa vaqt ichida quyon tutishga qanday muvaffaq bo‘lding? - so‘rabdi u serjantdan.
— Muammo bo‘lmadi, o‘rtoq polkovnik. Atrofga qarasam, allaqanday quyon yugurib yuribdi. Miltig‘imni ko‘tarib, o‘t ochdim. Bechora “miyov” deyishga ham ulgurmadi! – dermish serjant.
— Men uyquga yotyapman. Uyqudan turganimda dasturxonda quyon go‘shtidan qaynoqqina sho‘rva bo‘lsin! Tushunarlimi?
— Huddi shunday, o‘rtoq polkovnik! - javob beribdi serjant.
Bir soat vaqt o‘tgach, polkovnik uyg‘onib, ne ko‘z bilan ko‘rsinki, stolga yozilgan dasturxon ustida qaynoqqina sho‘rvadan xushbo‘y bug‘ chiqmoqda. Tabiiyki, polkovnik hayron.
— Xo‘sh, bunchalik qisqa vaqt ichida quyon tutishga qanday muvaffaq bo‘lding? - so‘rabdi u serjantdan.
— Muammo bo‘lmadi, o‘rtoq polkovnik. Atrofga qarasam, allaqanday quyon yugurib yuribdi. Miltig‘imni ko‘tarib, o‘t ochdim. Bechora “miyov” deyishga ham ulgurmadi! – dermish serjant.
— Kecha erim bilan yana urishib qoldik...
— Opa, siz o‘zi ahmoqqa erga tekkansiz!
— Nega erim ahmoq ekan?
— Ahmoq bo‘lmasa sizga uylanarmidi!?
Boshqa uyga adashib kirib qolgan sigir nima deyishini bilmay:
“Kechirasizlar, sut olmaysizlarmi?” debdi.
“Kechirasizlar, sut olmaysizlarmi?” debdi.
