Qiz yigitiga debdi:
— Jonim, biz qachondir turmush quramiz-a?
Yigit:
— Nima, biz aqldan ozganmizmi?!
Ayrim ma’lumotlarga qaraganda, futboldagi simulyatsiya ilk bor – bollivudda, ya’ni Hindistonda paydo bo‘lgan.
To‘ydan keyin yigit qizga:
— Siz mendan avval ham boshqa yigitlar bilan yurganmisiz? - desa qiz jim bo‘lib qolibdi. Yigit ichida “Xafa qilib qo‘ydim, ko‘ngliga ozor berdim”, deb o‘ylab:
— Qo‘ying, jonim. Meni kechiring, - desa, qiz:
— Jim turing ... 76, 77, 78, ...
Chet elda qattiq shamol tufayli yuz minglab odamlar elektr tokisiz qolsa jar solishadi.
Lekin ayrim hududlarda hech bir sababsiz, minglab odamlar elektr tokisiz qolsa hech kimni ishi yo‘q.
Shogird ustozi piri komildan so‘radi:
— Ustoz, paxta eksam yaxshi yashaymanmi, yoki paxta tersammi?
Ustoz piri komil ko‘p o‘ylamay javob berdi:
— Bo‘tam, paxta qo‘ysang zo‘r yashaysan!
Uyqu Wi-Fi ga o‘xshaydi. Ko‘chada, ishda, o‘qishda bizni topadi. Lekin kechqurun o‘rnimizga yotganimiz zahoti, “Tochka dostup ne naydeno” bo‘lib qolaveradi.
Yigit:
— Ko‘risha olamizmi?
Qiz:
— Yo‘q! To‘ydan keyin...
Yigit:
— To‘ydan keyin ering ruxsat bermaydi-ku!
Bir odam imtihon topshirgani borsa, domla ismini so‘rabdi.
— A-a-a-anvar, - debdi haligi odam.
— Nega ismingizni A-a-a-anvar deyapsiz? Duduqmisiz? – debdi.
— Yo‘q, pasportimga ismimni shunday yozishgan, - dyeb javob bergan ekan.
Vrach bilan militsiya xodimi suhbatlashib tursa, sal nariroqda ikkita yigit janjallasha boshlabdi. Birini qo‘lida pichoq ham bor ekan. Shunda militsiya xodimi:
— Men borib ajratay. Bo‘lmasa hozir anavi odam pichoqni ishlatsa, jinoyat bo‘ladi. Men ajratmaganim uchun jazolashadi. Pulsiz, ishsiz qolib ketaman, - desa, vrach:
— Shoshmay tur! – debdi.
Ko‘p o‘tmay urishayotganlarlardan biri ikkinchisini pichoqlab qo‘yibdi. Shunda vrach:
— Ana, endi borsak bo‘ladi. Pichoq ko‘targani seniki, jarohatlangani meniki. Ikkalamizga ham ish bor! – dermish
Hayoli parishon odam qo‘liga ko‘zgu oldida, tikilib turib, sherigiga dedi:
— Qara, negadir manavi bashara tanish ko‘rinyapti.
— Qani ber-chi!
Ikkinchisi ham ko‘zguga tikilib turibdi-da:
— E ahmoq, axir, bu menman-ku! – degan ekan.