— Dugonajon, kechasi "Gap"ga borishga eringdan qanday qilib ruxsat olding?
— Buni yo‘li oson! Ko‘pikli vanna qilib berdim-da, chiqib ketdim.
— U shunga ko‘ndimi?
— Ko‘pikni qurilish mollari do‘konidan sotib olgandim-da!
Kambag‘al qo‘shnisi jinga qarab:
— Bitta choy damlab kel!, - desa, zum o‘tmay jin choynakda choy olib kelibdi.
Buni ko‘rgan boy yugurib chiqib qo‘shnisiga:
— Shu ko‘zani menga sot! Istagan pulingni beraman, - deb yolvoribdi. Kambag‘al boyni hamma pullarini, uyini, xazinasini olib, ko‘zani unga beribdi.
Boy xursand bo‘lib, eski kulbaga kiribdi-da, ko‘zani silabdi:
— Amringizga muntazirman, - deb chiqibdi jin ichidan.
— Menga katta saroy, behisob tilla ber!, - desa, jin:
— Buni iloji yo‘q. Chunki men faqat choy damlashni bilaman, - dermish.
— Endi qog‘oz xatlar orqali gaplashsak nima deysan?, - deb yozibdi.
Ancha tanaffusdan so‘ng unga javob kelibdi:
— Nima Alisher, qamoqqa tushdingmi?
— Bekatda, avtobus kutyapman...
— Tezroq keling!
— Xo‘p, sal tezrok kutaman!
— Xo‘sh, nima bo‘pti?
— Meni qizim yo‘q! Qaysidir xotinboz oltita qiz bilan yuribdi.
— Bekorchiman!
— Unda qo‘shiqchi bo‘laqol!
— Yo‘g‘-ye, unchalik bekorchi emasman...
Bitta homilador ayol tilanchilik qilib o‘tiradi. Yo tavba, ikki yildan beri tug‘mayapti-ya...
— Men maktabni hech qayerini buzmadim-ku!?
— Azizam, shiftda uchib yurgan nima?
— Pashsha-ku!
— Nega u oppoq?
— Hozir kechasi bo‘lsa, tungi ko‘ylagini kiyib olgandir-da!