Militsiyaga bir mast kishi qo‘ng‘iroq qilibdi:
— Allo, bu militsiyami? Mening mototsiklimni rulini, benzin bakini, farasini o‘g‘irlab ketishibdi.
— Hozir yetib boramiz.
Birozdan so‘ng yana qo‘ng‘iroq qilib:
— Hammasi joyida ekan. Men mototsiklimda teskari o‘tirib olibman.
Afandini o‘g‘li maktabga boribdi. O‘qituvchisi unga savol beribdi:
— Birov senga olma bersa nima unga deysan?
— Olma yuvilganmi deyman, ustoz, - javob beribdi bola.
Vrach bemorga:
— Sizni operatsiya qilishdimi?
— Ha.
— Xo‘sh qalay?
— Uch yuz ming!
— Meni tushunmadingiz. Sizda o‘zi nima edi?
— O‘zi yuz ming pulim bor edi.
— Aniqrog‘i, nimaga shikoyatingiz bor?
— Kasalxona to‘lovi juda-yam qimmat...
Komandir safdagi askarlarga:
— Orangizda kim dushman tarafga yashirincha borib, hujum rejasini bilib kela oladi?, - debdi.
Safdan bir gruzin askar chiqib:
— Men boraman, - debdi.
— Yaxshi, - debdi komandir, — Biz senga uchta granata va boshingga bitta kaska beramiz.
— Menga aksincha, bitta granata va uchta kaska beraqoling, - deb askar dushman tomonga ketibdi.
Oradan bir soat o‘tibdi, ikki soat o‘tibdi ... Gruzin askardan xabar yo‘q emish. Komandir bitta askarni ortidan jo‘natib, — Qarab kel-chi, nima gap ekan, - deb yuboribdi.
Xabar olishga ketgan askar qaytib kelib komandirga:
— Anavi gruzin safdoshimiz dushmanlarni o‘rtasiga o‘tirib olib, "Top-chi granata qaysi kaskani tagida! Topa olmading. O‘rtadagi kaskani tagida ham emas. Yana o‘n ming pul va hujum rejasini ber buyoqqa" deb o‘ynab o‘tiribdi, - dermish.

O‘quvchi maktabga kelib ustoziga debdi:
— Ustoz, men endi bu maktabda o‘qimayman! Men Amerikaga ketyapman.
— Amerikada nima qilasan?, - so‘rabdi ustozi.
— Amerikada yashaydigan bobom maktub yo‘lladi. Uni ko‘zlari ancha xiralashib qolibdi. Uni fermasi, ikkita yirik korxonasi va o‘nta do‘koni bor. Men ularni boshqaraman.
— Bobongga ayt, hamma narsalarni sotib, bu yerga ko‘chib kelsin. Biz unga g‘amxo‘rlik qilamiz.
— Nimalar deyapsiz ustoz?! Xatda aniq yozilgan, bobomni ko‘zi xiralashgan, aqldan ozmagan!
— Eh, agar ko‘p pulim bo‘lganida, samolyot sotib olgan bo‘lardim.
— Samolyotni nima qilasan?
— Samolyot kerakmas, unga yetadigan pulim bo‘lishini xohlayman!
O‘qituvchi sinfda:
— Sarvar, yana to‘polon qilyapsanmi?
— Hamma to‘polon qilyapti-ku?
— Bugundan boshlab umuman ovozing chiqmasin!, - degan o‘qituvchi ertasiga Sarvarni doskaga chiqarib savol bersa:
— Men umuman gapirmayman-ku ustoz, - dermish o‘quvchi.
Bo‘linma komandiri:
— Kim paxta terimiga boradi?
— Men, - deb safdan chiqibdi ikkita askar.
— Barakalla!, - debdi komandir, — Sizlar men bilan mashinada, qolganlar esa piyoda qadam bos!
Bir tadbirkor o‘zi ochgan xususiy firma eshigi yonida mijoz kutib o‘tirsa, uzoqdan u tomonga kelayotgan yigitni ko‘rib qolibdi. Tadbirkor uni mijoz deb o‘ylabdi-da, yugurib borib telefon go‘shagini olib:
— Yo‘q, yo‘q! Bugun aslo iloji yo‘q! Ishlarimiz juda-yam ko‘p. Ertaga ham, indinga ham bandmiz. Keyingi hafta xabar oling! Navbatga yozib qo‘yaman, - deb gapira ketibdi.
Boyagi yigit esa tadbirkorga qarab turib:
— Telefon ustasi chaqirganmidingiz? Tarmoq ishlamayotgan ekan, tuzatishga kelgandim, - debdi.
— Ertalab uyg‘onganingda sendan maktab, institut yoki ish? Qaysi biriga borishni xohlashingni so‘rashsa, sen nima degan bo‘larding.
— Men bog‘chaga degan bo‘lardim.