— Tilingiz bormi?
— Ha
— Qo‘lingiz bormi?
— Ha
— Unda nimadir qiling, - desa.
Yigit qo‘lini labiga olib borib:
— «bring, bring» - qilganmish.
— Dadasi Kaptivangizni avariya qivordim, dabdala bo‘ldi!
— Ana endi xotinni telefonida 150ta "propushennыy".
— Do‘stim, xotining chiroyli bo‘lmasa, nega endi uni "go‘zalim”, "quyoshim" deysan?
— Bilasanmi, quyoshga qarab bo‘lmagani kabi bizning xotinga ham qarab bo‘lmaydi-da!
— Seni laylaklar olib kelgan...
— Seni o‘ylab tuni bilan uxlay olmadim...
— Ayollarni xunugi bo‘lmaydi...
— Hamma bir kishi uchun, bir kishi hamma uchun...
— Xuddi siz uchun tayorlangandek sizga juda yarashdi...
— Men uchun eng muhimi qalb go‘zalligi, yuz go‘zalligi emas...
— O‘tirsangiz, osh pishayotgan edi...
— Bizni taklif qilishdi, lekin biz bormadik...
— Orqasidan gapiryapman, shu yerda bo‘lsa yuziga ham aytaman...
— Oxirgisini sizga sotayapman, bundan boshqa qolmadi...
— Jannatga qanday tushdinglar deb so‘rabdi?
100 so‘m javob beribdi:
— Sen biror marta masjidga borganmisan? Biror marta yetim yesirlarga sadaqa qilinganmisan debdi.
— ha bolam ne o‘zini osmoqchisan disa?
— bu hayotda yashagandan nima ma’no?! Uyim, pulim, sevganim, moshinam, bo‘lmasa nima qilaman, osamanda debdi.
Shunda Yalmog‘iz kampir etibdi:
— Men shulani hammasini beraman o‘rmonni boshiga chiqsen yosh qiz, mashina, pul va 2 etajli uy bo‘ladi faqat bitta shartim bor:
— Nima?
— Meni bitta o‘pseng bo‘ldi.
Bola o‘piptiyu yuguripdi.
Kampir bolam yoshing nechida disa.
— 30 da debdi
Shunda kampir 30 ga kirgan bo‘ydoqla haliyam ertakga ishonarkande debdi.
— Ha, tez charchayman
— Shu qo‘ylarning sonini kamaytirmay qo‘zilatib, boqib berasan, — sut-qatig‘i xizmatingga!
Afandi qo‘ylarni haydab sahroga chiqib ketdi. Qarasa: poshsho uni aldab, sovliq emas, hammasiga qo‘chqor bergan ekan. Afandi ham qo‘ylarni bir chekkadan so‘yib yeya berdi, Qo‘ylar tugagach, podshoning muhlati ham tugadi. Afandi uyiga qaytib keldi, ammo o‘rdaga bormadi.
G‘azablangan podsho Afandining uyiga yasovul yuborgan edi, u: «Afandi tug‘ib yotgan ekan» degan xabarni keltirdi.
Tutoqib ketgan podsho Afandining uyiga kelib chaqirgan edi, Afandining xotini bunday javob berdi:
— Afandi tug‘ib yotibdilar, ishingiz bo‘lsa aytib keta qoling, aylanay, o‘zlari hech yerga chiqolmaydilar.
— Iya, er kishi ham tug‘adimi? Bu qanday noma’qulchilik!— qichqirdi podsho.
podshoga javoban xotinining yonida turgan Afandi der edi:
— Taqsirimning qo‘chqorlari tuqqanda, men tug‘sam ajablanadigan joyi bormi?!
Podsho so‘rabdi:
— Afandi sani tuxuming qani?
Shunda Afandi aytgan ekan:
— Shuncha tovuqni ichida bitta xo‘roz ham bo‘lish kerak-ku!!!