— O‘qib nima qilasan? Tuppa-tuzuk qichqirasanku?
— Nima qilay, tovuqlar diploming bormi deb so‘rashayapti!!
— Qara Guli, shaharlik qizlar bemalol sigaret chekib yurishibdi. Kel, biz ham sigaret chekamiz! — desa.
Unisi:
— Qo‘ygin, Sharapat, biz o‘zgarmaylik, — desa.
Dugonasi:
— To‘g‘ri aytasan Guli, qani nosdan ol, — dermish.
— Nima ham qilardik? Bugun yana chuchvara yerkanmiz-da.
— Uyingizga osh buyuring, kazo-kazolar kelishgan, kirib chiqamiz,— dedi.
Afandi xo‘p deb uyiga kirib ketdi. Baloho‘r aytgan vaqtida kazo-kazolar bilan keldi, supaga o‘tirilgach:
— Qani, Afandi, qo‘lga suv oling,— dedi. Afandi uning qo‘liga suv qo‘ya yotib:
— Hali qozon osganimiz yo‘q — dedi.
— Nega?— dedi baloho‘r.
— Hamma narsa tayyoru kichkina bir narsaga qarab qoldik.
— Nima ekan?
Afandi uning qulog‘iga asta dedi:
— Pul!
— Xoynaxoy, men kuchli gipnozchi bo‘lsam kerak.
— Voy, qariganda bu gapni qayerdan olding?
— Aytsam ishonmaysan. Avtobusdami, Marshrutkaga chiqib, o‘tirgan yosh yigitga bir marta qarasam, tamom, darrov uxlab qoladi...
— Bor hovlilarni supur.
Qiz:
— Vooy, - debdi.
Shunda ota:
— Unda idishlarni yuvib qo‘y.
Qiz:
— Vooy
Ota achchiqlanib debdi:
— Yana bir marta voy-voylasang erga berib yuboraman.
Qiz:
— Voy-voy-voy-voy!
— Men sizdan hafa bo‘ldim, plastikiz bilan aylangani ketdim. Sizni deyarli kechirdim.
— Nimaga sal?
— Janjal paytida "bo‘ldi uyga ketaman" dedi, lekin ketishidan oldingi pardozini shunchalik uzoq qildiki, qayerga otlanganini unutib ham qo‘ydi.
— Ey, Farishta 100 yil sen uchun qancha vaqt?
Farishta:
— Bir zum, - debdi.
Haligi kishi yana so‘radi:
— Bir million dollar sen uchun qancha pul?
Farishta:
— Bir tiyin.
Shunda haligi kishi:
— Menga bir tiyin ber.
Unga javoban Farishta:
— Bir zum kutgin, - debdi