Shamolashdan o‘layotgan erkak doktordan iltimos qilibdi:
— Man sizga pul ham beraman, agar SPIDdan o‘ldi deb guvohnoma yozib bersangiz!
Doktor:
— Nima sababdan?!
— Birinchidan: bu bilan o‘zingizni oqlaysiz, axir SPID bedavo-ku. Ikkinchidan esa mening manjalaqimga bundan keyin hech kim barmog‘ini ham tekkizmaydi. U bilan 5 yil bo‘lgan jazmani esa, o‘zini osib qo‘yadi!
Doktor:
— Men sizga hozir dori yozib beraman. Bir kunda 5 mahal ovqatdan keyin ichasiz.
Bemor:
— Doktor, men buncha ovqatni qayerdan topaman?
Oyi, dadam zinadan yiqilib tushdi.
— Voy! Nima dedi?
— Yomon so‘zlarini qo‘shmasdan aytaymi?
— Albatta!
— Indamadi..
Bir chol kampiri bilan bozorga boribdi.
Chol: — Senga o‘zim bir bosh oyoq kiyim oberay.
Kampir — Hop, dadasi.
Chol sotuvchi juvonni oldiga borib:
— Qizim bu ko‘ylaklaring necha pul?
Sotuvchi: — 30 000
Chol: — Ha, yaxshi. aaa, bu lozimingchi?
Sotuvchi: — 40 000
Chol: — Exe, bu qizim qimmat aytdinku. Qizim bunday qilamiz ko‘ylaging yaxshi ekan, mayli ko‘ylagingni ko‘taramiz, lozimingni tushiramiz. Qanchaga byerasan?
Shunda kampir:
— Hay, yashamagur chol-a
Talaba imtihonda domlani hech qaysi savoliga javob berolmabdi.
Shunda domlani jahli chiqib zachotkasiga "eshak", - deb yozib bersa
Talaba qo‘liga olib o‘qib turib:
— Domla ismingizni yozibsizu lekin bahoim qani? - dermish.
Yosh qizcha homilador bo‘lib qolibdi. Onasi:
— Qizim, o‘sha nobakor kim bizga ayt. Telefon nomerini ber, gaplashaman, debdi
Otasi esa:
— O‘sha itvachchani tutib olsam o‘ldiraman, deb tursa, uy oldiga "Ferrari" mashinasidan zo‘r kiyinib olgan o‘rta yoshlardagi bir boyvachcha yigit tushib kelibdi. Uyga kirib qizning otasiga:
— Amaki, uzr, qizingizga uylana olmayman, meni oyilam bor, lekin hamma xarajatlarni ko‘taraman. Agar o‘g‘il tug‘sa, 2ta zavod yana 5milion dollar beraman! Agar qiz tug‘sa, 1ta zavod, 2milion dollar beraman! Agar bolasi tushib qolsa...
Otasi:
— Agar bolasi tushib qolsa, qizimiz xizmatingizga muntazir.
Poshsho saroyidagi hamma a’yonlar Afandini yomon ko‘rardilar. Ular poshshoga Afandining ustidan g‘iybat qilishar, uning haqida turli-tuman uydirmalar tarqatishar edi. Biroq Afandi bilan uchrashganlarida hamisha o‘zlari sharmanda bo‘lishardi.
Bir kuni ular to‘planishib poshshoning oldiga kirishdilar-da, Afandining og‘zi sassiqligiga uni ishontirmoqchi bo‘lishdi. Ig‘vo ustiga tasodifan Afandi kelib qoldi. A’yonlarning rangi-quti o‘chib, damlari ichiga tushib ketdi.
Poshsho haqiqatni bilmoqchi bo‘lib Afandidan so‘radi;
— Qani, yaqinroq o‘tirchi, a’yonlar senga qattiq kasallik yo‘liqqan deydilar, rostmi?
— Shohim, ularning hammasi mening qadrdon do‘stlarim, ular yolg‘on gapirishmaydi, eshitaychi, ular nimalar deyishdiykin?
— Bularning aytishlaricha, sening og‘zing yomon sasib ketgan emish.
— Ularning gaplari juda to‘g‘ri, shohim,— dedi Afandi,— hozirgacha men ularning xiyonati, ahmoqona qiliqlarini birovga aytmay ichimga yuta berganimdan, o‘sha illatlar ichimda sasib, og‘zimdan chiqmoqda.
Mashhur yunon faylasufi Suqrotdan shogirdlari so‘rashibdi:
— Nikoh ko‘ngildagidek bo‘lishi uchun qanday shartlar kerak?
— Buning uchun ikki narsa kerak,- debdi Suqrot, — er kar, xotin so‘qir bo‘lishi kerak.
Sudya:
— Hurmatli guvoh, siz hozir yolg‘on gapirayapsiz, sizni nimalar kutayotganini bilasizmi?
Guvoh:
— Ha bilaman, bitta Kaptiva va ikki xonali uy kutayapti.
Ota va o‘g‘il o‘tirishibdi.
Bola:
— Dada alkash nima degani?
Ota:
— Alkash u anavi 2ta daraxtni ko‘rayapsanmi, o‘sha daraxtlarni 4ta ko‘radi, tushundingmi?
Bola:
— Dada u yerda bitta daraxt-ku, - dermish.