— Mulla Nasriddin, bola-chaqangiz ko‘pmi?
— Bolam ko‘pu, chaqam kamroq,— deb javob berdi Afandi.
Shunda bittasi cho‘ntagini kovlab-kovlab, bir kichkina chesnok donasini topibdi. "Mana zakuska ichib, hidlab qo‘yamiz", deb o‘zi birinchi ichib hidlab chesnokni ikkinchi sherigiga beribdi. U esa aroq ichibdi-da, chesnokni yeb qo‘yibdi.
Shunda uchinchi sherigi unga qarab:
— Nima san ahmoq, faqat ovqat yegani kelganmisan? - dermish.
— Siz garovda hammani yutar ekansiz, buni siri bormi? - deb so‘rabdi.
Yigit:
— Hech qanaqa sir yo‘q, xohlasangiz siz bilan ham o‘ynab yutishim mumkin, - debdi.
Ayol:
— Mayli, nima haqida o‘ynaymiz?
Yigit:
— Ishonasizmi, rosa 3 kunda sizni yelkangizda xol paydo bo‘ladi, - debdi.
Xullas ular 100$ dan bahslashibdi. Oradan 3kun o‘tib ayol yigitni chaqirib:
— Yigitcha, siz yutqazdiz, hech qanaqa xol chiqmadi, - desa.
Yigit:
— Yo‘g‘-ye, ko‘rsatingchi?
Ayol ko‘rsatibdi, yigit pulni berib chiqib ketayotsa
Ayol:
— Ha yigit, nima bo‘ldi? 100ga tushdiz-ku, - desa.
Yigit:
— Zarari yo‘q, xonim, ana u derazadan poylab turgan uchchovi bilan boshlig‘imizni yechintiraman deb, 300dan garov o‘ynaganman, - dermish.
— Gunohsiz ekanligingizni isbotlay olasizmi?
— Albatta, faqat menga muhlat bering, - dedi aybdor.
— Xo‘p, sizga besh yil beraman.
— Ha, qo‘shni, xomush ko‘rinasiz, tinchlikmi?
Qo‘shnisi:
— Ee, bir do‘stim plastik operatsiya qildiraman deb, 1000 dollar qarz olgan edi, endi yuzini o‘zgartirib olib, qochib yuribdi, yaramas, - dermish.
— Azizam meni quyoshim bo‘lishni istaysanmi?
— Ha albatta!
— Unda mendan 150 million kilometr uzoqda yur.
— Afandi, muchalingiz nima, necha yoshga kirdingiz?
— Muchalim ajdar, ellikka kirdim.
— Muchalning ilon bo‘lishini eshitib yurardimu, ajdar bo‘lishini shu yoshga kirib, endi sizdan eshitishim,
Afandi tushuntirib berdi:
— Yoshligimda onam rahmatlik, sening muchaling ilon degan edilar. Hozir ellikka kirdim, ellik yil ichida har qanday ilon ham ajdar bo‘lib ketadi-da.
Hozirgilari: "Oybek bilan borib, Omon bilan qaytishmoqda".
— Nima ayb qilganding?
— Qayerdan bilay, 6 oydan beri ishga bormagan bo‘lsam...
— Eshmatova, marhamat biletizga javob bering.
— Domla, men homiladorman...
— Eeyeye shunaqa deng, mayli siz boravering. 4 avtomaticheski qo‘yaman...
Domla:
— Xo‘sh! Doskaga Toshmatova!
— Domla menam homiladorman, 7 oyli uje! Agar bahoimni qo‘yib bersangiz o‘g‘limga sizni ismingizni qo‘yaman!
— Eha, ha mayli bor sengayam 4.
— Domla, menga 5 qo‘ying. Axir men hamma darslarda, leksiyalarda to‘liq qatnashganman.
Domla:
— Menam hayronman bu narsalarga qanday ulgurding... Ha, bor 5!
— Bo‘lmasa endi yigitlardan... Ketmonov!
— Domla men homilador emasman, shuning uchun imtihonga tayyormasman!