Ovchi miltig‘i bilan taksiga chiqdi. Miltig‘ini yonidagi yo‘lovchiga qaratib o‘tiribdi. Yo‘lovchi:
— Bu o‘qlanib turgan ekan, otilib ketmasin.
— Hechqisi yo‘q, otilsa qaytib o‘qlab olaman.
— Bu o‘qlanib turgan ekan, otilib ketmasin.
— Hechqisi yo‘q, otilsa qaytib o‘qlab olaman.
Shahar hokimi oldiga bir ayol kvartira so‘rab ariza ko‘tarib kirdi. Hokim qovog‘ini solib javob berdi:
— Kvartira yo‘q.
Ayol ranjib o‘ziga o‘zi dedi. Birga uxlashga kelganda birga uxlaysizlar, kvartiraga kelganda yo‘q...
Buni eshitgan hokim duv qizarib, arizaga imzo qo‘yib. Sekin so‘radi:
— Nimagadir eslolmayapman qachon birga uxlaganmiz?
Ayol javob berdi.
— Majlisda siz birinchi qatorda, men sakkizinchi qatorda.
— Kvartira yo‘q.
Ayol ranjib o‘ziga o‘zi dedi. Birga uxlashga kelganda birga uxlaysizlar, kvartiraga kelganda yo‘q...
Buni eshitgan hokim duv qizarib, arizaga imzo qo‘yib. Sekin so‘radi:
— Nimagadir eslolmayapman qachon birga uxlaganmiz?
Ayol javob berdi.
— Majlisda siz birinchi qatorda, men sakkizinchi qatorda.
Afandi podsho saroyi yonidan o‘tib borayotgan edi, qarasa, saroyning baland devori ustiga yana bir paxsa qo‘yishayotibdi. Afandi to‘xtab, devorzondan so‘radi:
— Qo‘rg‘onning o‘zi ham baland edi-ku, nega baland ko‘tarayotibsizlar?
— Saroyga o‘g‘ri tushmasin, deb.
Bu javobdan ajablangan Afandi aytar edi:
— Tashqaridan tushadigan o‘g‘riga desangiz to‘g‘ri-ku, lekin ichkaridan chiqadigan o‘g‘riga ellik paxsa devor xam pisand emas!
— Qo‘rg‘onning o‘zi ham baland edi-ku, nega baland ko‘tarayotibsizlar?
— Saroyga o‘g‘ri tushmasin, deb.
Bu javobdan ajablangan Afandi aytar edi:
— Tashqaridan tushadigan o‘g‘riga desangiz to‘g‘ri-ku, lekin ichkaridan chiqadigan o‘g‘riga ellik paxsa devor xam pisand emas!
Podsho kechasi yo‘lda ketayotgan edi, Afandiga duch kelib qoldi. Uni masxaralamoqchi bo‘lib:
— Iya, Afandi, sizmisiz? Qorong‘ida men sizni it-mikin debman!— dedi.
Afandi podshoga ta’zim qilgani holda, javob berdi:
— Kechirasiz, shohim, siz ekansizu korong‘ida men sizni bilmay odammikin debman!
— Iya, Afandi, sizmisiz? Qorong‘ida men sizni it-mikin debman!— dedi.
Afandi podshoga ta’zim qilgani holda, javob berdi:
— Kechirasiz, shohim, siz ekansizu korong‘ida men sizni bilmay odammikin debman!
Amerikada mashinasida shaharda ketayotgan kishi birdaniga probkaga duch kelibdi. Bir soat, ikki soat, hech bu bir metrga ham yurmasmish. Shu vaqt bittasi kelib oynasini taqillatibdi. Oynani tushirib:
— Nima bo‘ldi, tinchlikmi?
— Obamani o‘g‘rilar ushlab olishibdi. Agar 1 milliard dollar berilmasa, ustiga benzin quyib yoqvorisharkan.
— Hmm, endi tushundim, demak probka shuni dastidan ekanda?!
— Ha, shunga oz-ozdan yordam yig‘ayotuvdik..
— O‘rtacha qanchadan berishyapti?
— Tahminan 5 litrdan...
— Nima bo‘ldi, tinchlikmi?
— Obamani o‘g‘rilar ushlab olishibdi. Agar 1 milliard dollar berilmasa, ustiga benzin quyib yoqvorisharkan.
— Hmm, endi tushundim, demak probka shuni dastidan ekanda?!
— Ha, shunga oz-ozdan yordam yig‘ayotuvdik..
— O‘rtacha qanchadan berishyapti?
— Tahminan 5 litrdan...
Internet provayder saytiga savol bilan murojat qilishyapti:
Yoshim 20 da. Cheksiz internet cho‘ntakbop narxga paydo bo‘lishi ehtimolligi qancha?
Yoshim 20 da. Cheksiz internet cho‘ntakbop narxga paydo bo‘lishi ehtimolligi qancha?
Afandi yo‘lda ketayotgan edi. Bir sipohi kelib undan so‘radi:
— Qayerga ketyapsiz?
— Shaharga.
— Ilgari ham shaharda bo‘lganmisiz?
— Ko‘p marta bo‘lganman.
— Qalay, bizning shahar sizga yokdimi?
— Yo‘q, ma’qul bo‘lmadi. Qarovsiz, iflos, qimmatchilik...
— Odamlari qalay?
— Shaharning boylari qupol, firibgar, ochko‘z ekan.
— Shaharning begi to‘g‘risida nimalar bildingiz?
— Shahari shu bo‘lsa, uning begi nima bo‘lar edi! Mol egasiga o‘xshamasa, harom o‘ladi. Bekni xam o‘ta ketgan zolim, maishatparast odam deydilar.
Sipohining quti o‘chdi, mo‘ylablarini burab, ko‘zlarini chaqchaytirdi va dag‘dag‘a bilan dedi:
— Men bu shaxarning begiman!
Afandi darrov so‘rashgani qo‘l cho‘zib:
— Salomatmilar? Yaxshiyam shaharning begi to‘g‘risidagi gaplarga ishonmaganim.— dedi.
— Qayerga ketyapsiz?
— Shaharga.
— Ilgari ham shaharda bo‘lganmisiz?
— Ko‘p marta bo‘lganman.
— Qalay, bizning shahar sizga yokdimi?
— Yo‘q, ma’qul bo‘lmadi. Qarovsiz, iflos, qimmatchilik...
— Odamlari qalay?
— Shaharning boylari qupol, firibgar, ochko‘z ekan.
— Shaharning begi to‘g‘risida nimalar bildingiz?
— Shahari shu bo‘lsa, uning begi nima bo‘lar edi! Mol egasiga o‘xshamasa, harom o‘ladi. Bekni xam o‘ta ketgan zolim, maishatparast odam deydilar.
Sipohining quti o‘chdi, mo‘ylablarini burab, ko‘zlarini chaqchaytirdi va dag‘dag‘a bilan dedi:
— Men bu shaxarning begiman!
Afandi darrov so‘rashgani qo‘l cho‘zib:
— Salomatmilar? Yaxshiyam shaharning begi to‘g‘risidagi gaplarga ishonmaganim.— dedi.
Afandi bir oshnasi bilan o‘rik sotib oldi. Sherigi Afandini uyaltirmoqchi bo‘ldi-da, o‘rik yeb turib o‘z danaklarini ham Afandinikiga qo‘sha berdi. Oxiri danaklarni ko‘rsatib dedi:
— Afandi, o‘rik yeyishga juda chaqqon ekansiz, birpasda shuncha danak qildingiz?
— O‘rik yeyishga mendan ham siz usta ekansiz — dedi Afandi,— o‘rikni danak-panagi bilan yutar ekansiz.
— Afandi, o‘rik yeyishga juda chaqqon ekansiz, birpasda shuncha danak qildingiz?
— O‘rik yeyishga mendan ham siz usta ekansiz — dedi Afandi,— o‘rikni danak-panagi bilan yutar ekansiz.
3 shaxsi aniqlanmaganlar, bir kishining pasportini olib yertib tashlashibdi. Endi esa shaxsi aniqlanmaganlar soni 4ga yetdi.
Afandi ko‘chadan o‘tib ketayotgan edi, bir to‘da bekorchilar uni to‘xtatib so‘radilar:
— Afandi, bir masalada tortishib qoldik, hal qilib bering, dunyoning kengligi qancha ekan?
Shu payt o‘lik ko‘tarib o‘tib qoldilar. Afandi tobutni ko‘rsatib dedi:
— Ana u dunyoni o‘lchagani ketayotibdi, orqasidan borsalaring anig‘ini bilib kela qolasizlar!
— Afandi, bir masalada tortishib qoldik, hal qilib bering, dunyoning kengligi qancha ekan?
Shu payt o‘lik ko‘tarib o‘tib qoldilar. Afandi tobutni ko‘rsatib dedi:
— Ana u dunyoni o‘lchagani ketayotibdi, orqasidan borsalaring anig‘ini bilib kela qolasizlar!
