— Sizni ogohlantirib qo‘yay, bugundan benzinning narxi oshdi.
— Yaxshi, menga kechagi benzindan ellik litr quying.
— Aka, bu nima? Rohatijonning qurug‘i desam, shinnisi ko‘rinmaydi...
Qandfurush tushuntirib berdi:
— Bu - qumshakarning yirigi, yangi chiqdi. Buni oq qand deyiladi.
— Jinday chashna bering-chi?
Afandi oq qanddan bir chaqmog‘ini og‘ziga solib so‘rgan edi, huzur qilganidan badanlari yayrab, ko‘zlari suzilib ketdi.
— Shunday yaxshi narsani sotasizmi,— dedi Afandi yutinib,— uyingizga oborib bola-chaqangiz bilan so‘rishmaysizmi?!
orqali yuborganingiz uchun tiriksiz. Agar uni idoramizga o‘zingiz olib kelganingizda, shubhasiz, bu yerdan tirik chiqmasdingiz»
— Davolaymizmi yoki yashayversinmi!?!?!?!!!!!
— Ha, birodar, buncha tikilib qoldingiz? — deb so‘radi zargar.
— Mana bu oltin buyumlarga havasim kyelib qoldi. Nazarimda, bu zargarlik do‘koni bo‘lsa kerak-a?
— Yo‘g‘-e, ko‘zingiz ojizroqmi o‘zi? — dedi zargar o‘zicha hazillashgan bo‘lib, — bu yerda eshakning kallasi sotiladi-ku!
— Shunaqami? Menimcha, savdongiz juda o‘ngidan kelayotganga o‘xshaydi-ya?
— Qayoqdan bildingiz?
— Shunday katta do‘konda faqat bittagina eshakning kallasidan boshqa narsa qolmabdi-ku!— dedi Afandi zargarning kallasiga ishora qilib...
— O‘ylaymanki, yoza olaman.
— Unday bo‘lsa, chiroqni o‘chirib, kundaligimga qo‘l qo‘yib bering...
1 — Yotadigan krovatingni o‘zingni sevganingdek sev.
2 — Kimdir dam olayotganini ko‘rsang, albatta, yordamga oshiq.
3 — Ish - mukaddas narsa, unga tega ko‘rma!
4 — Qaysidir ishni ertaga qoldirish mumkin bo‘lsa, uni aslo bugun bajarma!
5 — Ishlaganlar sog‘lom bo‘ladi, deyishadi, demak, bemorlarga ish qoldirish kerak, ular sog‘ayishsin.
6 — To‘satdan ishlaging kelib qolsa, shoshilma. Chuqur nafas ol, o‘tib ketadi.
7 — Aslo unutma, ish baribir tugamaydi!!!
8 — Agar ko‘p ishlash bilan millioner bo‘lish mumkin bo‘lganda edi, unda hamma ishchilar boyib ketgan bo‘lar edi.
— Xotinim pomidor bilan urdi.
— Pomidorga shunday ko‘karib ketdimi?
— Pomidor bankani ichida edida.
— Xotin, xotin, tur, ish chatoq!
— Nima gap?— uyqusirab so‘radi xotini.
— Qo‘shnilar meni uylantirishmoqchi, ularni hayda!
— Tinch qo‘ying, uyqumni buzmang?
— Bilib qo‘y, men seni oldindan ogohlantirib qo‘ymoqdaman. Haqiqatan ham ularning shunday niyati bo‘lsa, keyin mendan o‘pkalab yurma,— dedi Afandi.
— Bir oshlik tuz berib turing,— dedi.
— Tuz yo‘q edi-ku,— deb qaytardi-da, ertasiga o‘zi olib chiqib berdi.
— Iye, bor ekan-ku, nega kecha bera qolmay, bugun o‘zingiz olib chiqdingiz?
— Beradigan narsamning qadri bilinsin, dedim-da.