— Ўғлингиз оилани боқа оладими?
— Ҳа, албатта. Ахир бу уни вазифаси...!
Қизни онаси яна сўрабди:
— Яхшилаб ўйлаб кўринг! Ахир биз оилада 8 кишимиз!
— Ҳўш, ораларингда математиклар борми?
— Бор, мен! Мен ҳам математик!... мен, мен, - жавоб қайтарибди сафда турганлар.
— Жуда соз, математиклар! Қани энди белкурак ва қўшбошлар билан қуролланиб, машинага чиқинг. Далага бориб, илдиз топамиз.
— Ада омадингиз бор экан!
— Нимага унақа деяпсан ўғлим?
— Келаси йил менга янги дарсликлар сотиб олмайсиз. Мени 6-синфда қолдиришди. Яна қайта ўқийдиган бўлдим.
Йигит:
— Чан-чун михааа, - деса, қиз:
— Мианкшинука, - дебди.
— Куа мианкшинука, - дебди яна йигит.
Ҳудди бир нарсани тушунаётгандек, давомини ўқиётганингизни қаранг!
— Чипта текшираётган одамнинг ёнидан орқа тарафга юриб ўтиб кетаман. У мени ташқарига чиқиб кетяпти деб ўйлайди.
10 йилдан сўнг маймунларни кўришга боришса, Япониядаги маймун 3 та болали бўлибди. Хитойдаги маймун “Бизга рухсат шу” деб 2 та бола туғибди. Ўзбекистонга келса, маймун 1 та боласини ушлаб ўтирганмиш. Олимлар маймунни эгасидан сўрашибди:
— Нега бунақа? Ахир сизлар болажон халқ эдингиз-ку! – деса, маймунни эгаси:
— Ўзингиз айбдорсиз! Менга эркак маймунни ташлаб кетганингизни билармидингиз?! – деган экан.
— Хўш болажонлар, айтингларчи, боғча опангиз яхшими?
Болалар бир овоздан:
— Тўйиб кетдик, - дейишибди.
Ҳайрон бўлган текширувчилар:
— Боғча опангиз қанча овқатни ўзи билан уйга олиб кетади? – дейишса, болалар:
— Роса-ям кўп! – деб жавоб беришган экан.
— Айт-чи, нега ёш ва чиройли қизлар менга турмушга чиқишга бунчалик шошилмаса?!
Хизматкори:
— Эҳ... Улар аслида тезроқ бева қолишга шошилишмоқда!