— Эшитдингми? Энди коррупцияга қарши кураш эмас, жанг олиб бориларкан...
— Ҳа! Жангда қурбонларнинг мулклари жангчиларга қолиб кетишини ҳам биласанми?!
Икки синфдош суҳбатлашмоқда:
— Нега сени отанг тушликка бунчалик кўп пул беради?
— Аслида адам бунча пул бермас эдилар. Улар мендан мактаб ошхонамизни телефон рақамини сўрагандилар, мен атайлаб кўчанинг нариги тарафидаги рестораннинг рақамини бердим. Адам ресторнга қўнғироқ қилиб, тушлик неча пул туришини сўрабдилар. Ўша кундан бери менга шунақа кўп пул берадиган бўлганлар.
Адвокатга мурожат қилган аёл:
— Айтинг-чи, агар эрим билан ажрашсам, қонун бўйича менга бойликнинг ярми қоладими?
— Ҳа. Тенг ярми! Ўзи нима учун ажрашмоқчи бўляпсиз? – дебди адвокат.
— Йўқ... Мен ҳали-ям бадавлат эркакни қидириб юрибман, - деган экан аёл.
Эрининг ёмон одатларидан тўйиб кетган хотин дебди:
“Сизни биринчи кўришимдаёқ, бутун умримни сизсиз ўтказишни истаётганимни ҳис қилгандим”.
Кеча тунда бир нотаниш телефон қилди ва қабристонда учрашув белгилади. Ғалати одам экан. Келмади...

Ҳукумат вакиллари «Чернобыль» АЭС дан бўшаб қолган ерларга нима экиш мумкинлиги ҳақида муҳокама қилмоқда:
— Дарахт экиб бўлмайди. Ер заҳарланган. Мевали кўчатларни гапирмаса ҳам бўлади...
— Мен биламан! Бу ерларда тамаки етиштириш керак. Тамакини йиғиб олиб, ундан сигарет тайёрланади ва сигарет қутисини устига шундай ёзув ёзиб қўйилади:
“Соғлиқни сақлаш вазирлиги охирги марта огоҳлантиради! Чекиш соғлиқ учун хавфли!”

Бир йигит йўлда кетаётиб чиройли қизга қарабди.
Ёнидаги ўртоғи унга:
— Қарама! Бу қизга кеча мен қараган эдим, - дермиш.
Солиқ идорасида:
— Нима учун йиллик даромадингизни беркитдингиз?
— Бўлмаган гап! Нима қилай, “даромад” катакчасига барча рақамлар сиғмас экан.
Бир одам ўрмонда адашиб қолиб қўрқанидан “А-у-у, а-у-у” деб қичқирар эди. Шунда бир айиқ одамнинг ёнига келиб:
— Мунча қичқирасан?! Ҳамма ёқни бошингга кўтариб, - дебди.
Ҳалиги одам:
— Адашиб қолдим. Кимдир эшитармикан деб бақираётган эдим, - деса, айиқ:
— Мен эшитдим, яхши бўлдими!? - дебди.
Бир хонадон қизига иккита йигитдан баравар совчи келибди.
Йигитлардан бирининг онаси дебди:
— Қизингизни мени ўғлимга беринг.
Иккинчи йигитни онаси дебди:
— Йўқ, қизингизни мени ўғлимга беринг.
Икки йигитнинг онаси узоқ тортишибди. Бундан чарчаб кетган қизнинг отаси ҳар иккала қайнонага дебди:
— Ҳозир қизимни олиб чиқиб иккига бўлиб ташлайманда, бир қисмини сизга, иккинчисини эса сизга бераман!
Биринчи қайнона рози бўлиб:
— Тўғри! Шундай қилиш керак! – дебди.
Иккинчи қайнона:
— Бу нима деганингиз?! Ундай қилманг, ахир қизда гуноҳ йўқ, - дебди.
Шунда қизнинг отаси:
— Бўлди қизимни биринчи йигитга бераман, - деса, иккинчи йигитнинг онаси:
— Нега ахир? У ҳозиргина сизни қизингизни иккига бўлишга рози эди-ку!? – деса, қизнинг отаси:
— Ана!!! Шу аёл қизимни ҳақиқий қайнонаси экан! Чунки қайноналар ҳар доим келинини бурдалаб ташлашга тайёр туришади, - дермиш.