— Ҳӯш, натижаси нима бӯлди?
— Ҳеч нима, чунки бошлиқ хонасида йӯқ эди.
— Болалар, биласизларми бу нима?
Ўқувчилар жавоб берди:
— Ҳа биламиз. Бу таёқ билан ГАИ қабиласи ов қилган ва оиласини боққан.
— Ҳурматли талаба, тасаввур қилинг, сиз фермер хўжалик раҳбарисиз. Бу йил ҳам картошка ҳосили нолга тушиб қолди. Сабаби нимада деб биласиз?
— Об-ҳаво ноқулай келган бўлиши мумкин.
— Янгироқ, ишонарлироқ сабаб топа оласизми?
— Албатта.
— Айтинг.
— Картошка экиш эсимиздан чиққан бўлиши мумкин.
— Нима учун сентябрда қаҳва ичдим-а?!
— Кетдик!
— Йигитинг рашқ қилмайдими?
— Йўқ, уни эрим уриб, ўлдириб қўйган.
— Милиция навбатчиси эшитади.
Нариги томондан ваҳимага тўла, қўрқувдан қалтираган овоз келибди:
—Тезда Толзор кўча 18-уйга наряд юборинглар. Уйда қора мушук юрибди. Важохати жуда ёмон.
— Бир мушукни деб милицияни безовта қилдингми лаьнати! Бу ишинг учун жавобгарликка тортиласан. Кимсан ўзинг?
— Тўтиман мен тўти! - дермиш трубкани у томонидан.
— Бемор ими-жимида бегона аёлларга қатнаган маҳал хотини ҳам худди шундай ими-жимида каратэга қатнаганини билмаган экан…
Орадан кўп ўтмай, аёлнинг эшиги таққиллаб қолибди. Жазман аёлнинг эрим қайтиб келди деб ўйлаб, шоша-пиша деразадан ўзини ташлабди.
Аёл эшикни очиб қараса, ҳалиги иккита дўсти аёлга қараб:
— Палатка очилмаяпти, - дермиш.
— Нега халқ бизни бунчалик ёмон кўради?
Иккинчиси:
— Мен ҳам ҳайронман...! Ахир бизлар деярли ҳеч нарса қилмаймиз-ку!
— Бу дориларни бир ой ичасиз. Ўттиз кундан кейин ичиб бўлгач яна кўришамиз.
Бемор уйга боргач:
— Тўхта! Бу ой 31 кун-ку ахир!!! - дермиш боши қотиб!