— Яхши йигит, сиз учувчимисиз?
— Йўқ.
— Нега унда шундай чиройли қизни олдидан "учиб" ўтяпсиз?
— Йўқ.
— Нега унда шундай чиройли қизни олдидан "учиб" ўтяпсиз?
Афанди янги уй қурдириш ниятида чиройли, баланд уйларга қараб юрган экан. Бир куни олдидан жудаям ҳашаматли уй чикибди. Бу уй афандига ёқиб, уйни қурган устани топмоқчи бўлиб турса, битта рус йигит ўтиб қолибди.
— Бу уйни ким қурганини билмайсанми?, - деса,
— Я незнаю, - дебди йигит.
Афанди эса бу "Я незнаю" деганлари устани исми деб ўйлабди. Уни қидириб кетаётса, олдидан яна битта чиройли уй чиқибди. Бу уй олдингисидан ҳам чиройли экан. Бу уйни қурган устага уйимни қурдираман, деган ҳаёлда турса, олдидан рус аёл чиқибди.
— Бу уйни ким қурганини билмайсизми?, - дебди афанди.
Аёл эса:
— Я незнаю, - деб жавоб қайтарибди.
— "Я незнаю" дегани ўйлаганимданам зўр экан. Бу устанинг уйини албатта топаман, - деб кетаверибди.
Бир пайт олдидан қабр чиқибди. Қабрнинг ёнгинасидан ўтиб кетаётган рус чолдан:
— Бу кимнинг қабри?, - сўрабди афанди.
Чол эса:
— Я незнаю, - дебди.
Афанди чолнинг жавобини эшитиб:
— Кеч қолибман-да, - деган экан.
— Бу уйни ким қурганини билмайсанми?, - деса,
— Я незнаю, - дебди йигит.
Афанди эса бу "Я незнаю" деганлари устани исми деб ўйлабди. Уни қидириб кетаётса, олдидан яна битта чиройли уй чиқибди. Бу уй олдингисидан ҳам чиройли экан. Бу уйни қурган устага уйимни қурдираман, деган ҳаёлда турса, олдидан рус аёл чиқибди.
— Бу уйни ким қурганини билмайсизми?, - дебди афанди.
Аёл эса:
— Я незнаю, - деб жавоб қайтарибди.
— "Я незнаю" дегани ўйлаганимданам зўр экан. Бу устанинг уйини албатта топаман, - деб кетаверибди.
Бир пайт олдидан қабр чиқибди. Қабрнинг ёнгинасидан ўтиб кетаётган рус чолдан:
— Бу кимнинг қабри?, - сўрабди афанди.
Чол эса:
— Я незнаю, - дебди.
Афанди чолнинг жавобини эшитиб:
— Кеч қолибман-да, - деган экан.
Бир қишлоқнинг йўлида каттакон чуқур бор экан. Шу йўлдан ўтган одамлар чуқурга тушиб, жароҳатланишаркан.
Кунларнинг бирида учта одам шу чуқурни ёнига келиб, тортишиб қолишибди:
— Биласизларми? Шу чуқурни ёнига тез ёрдам машинасини олиб келиб қўйиш керак. Шунда, йиқилган одамга ёрдам кўрсатиш осон бўлади, - дебди биринчиси.
— Э, йўғ-е! Ундан кўра, шу ерга касалхона қуриш керак. Йиқилган одам дарров касалхонага боради, - дебди иккинчиси.
Шунда учунчи одам ўйланиб туриб:
— Оббо, иккалангни ҳам ақлинг йўқ экан. Яхшиси, чуқурни кўмиб, бирор яқин касалхона олдидан чуқур кавлатиш керак, - деган экан.
Кунларнинг бирида учта одам шу чуқурни ёнига келиб, тортишиб қолишибди:
— Биласизларми? Шу чуқурни ёнига тез ёрдам машинасини олиб келиб қўйиш керак. Шунда, йиқилган одамга ёрдам кўрсатиш осон бўлади, - дебди биринчиси.
— Э, йўғ-е! Ундан кўра, шу ерга касалхона қуриш керак. Йиқилган одам дарров касалхонага боради, - дебди иккинчиси.
Шунда учунчи одам ўйланиб туриб:
— Оббо, иккалангни ҳам ақлинг йўқ экан. Яхшиси, чуқурни кўмиб, бирор яқин касалхона олдидан чуқур кавлатиш керак, - деган экан.
Дорихонада:
— Менга оғриқ қолдирадиган дори беринг.
— Қаеринг оғрияпти?
— Кечқурун кундалигимни адамга кўрсатмоқчи эдим.
— Менга оғриқ қолдирадиган дори беринг.
— Қаеринг оғрияпти?
— Кечқурун кундалигимни адамга кўрсатмоқчи эдим.
— Чиройли бир қиз билан танишмоқчи эдим. Энди гап бошлашимни биламан, ўзидан-ўзи бақира кетди:
— "Йўқол! Бу аёллар ҳожатхонаси!!!".
— "Йўқол! Бу аёллар ҳожатхонаси!!!".
Имтиҳон саволига жавоб тополмай ўтирган талаба ёнига ўқитувчи келиб:
— Бу фандан билиминг ёмон экани кўриниб турибди. Кел, сенга бошқа савол бераман. Мана шу хонада нечта чироқ бор? - дебди.
Талаба саволга жавоб топа олмай ўтирганида, тепадаги чироқларни санаб чиққан экан. У дарров, - саккизта, - дебди.
Ўқитувчи эса:
— Тополмадинг. Мени портфелимдаги билан тўққизта. Имтиҳондан ўтолмадинг, - дебди.
Талаба иккинчи мартта имтиҳонга кириб, яна шу ҳолатга тушибди. Энди у профессорни саволига, - тўққизта чироқ бор, - деб жавоб берибди.
Профессор:
— Топа олмадинг. Бугун мени портфелим бўш, - деса,
Талаба:
— Лекин мени сумкамда бор!, - деган экан талаба.
— Бу фандан билиминг ёмон экани кўриниб турибди. Кел, сенга бошқа савол бераман. Мана шу хонада нечта чироқ бор? - дебди.
Талаба саволга жавоб топа олмай ўтирганида, тепадаги чироқларни санаб чиққан экан. У дарров, - саккизта, - дебди.
Ўқитувчи эса:
— Тополмадинг. Мени портфелимдаги билан тўққизта. Имтиҳондан ўтолмадинг, - дебди.
Талаба иккинчи мартта имтиҳонга кириб, яна шу ҳолатга тушибди. Энди у профессорни саволига, - тўққизта чироқ бор, - деб жавоб берибди.
Профессор:
— Топа олмадинг. Бугун мени портфелим бўш, - деса,
Талаба:
— Лекин мени сумкамда бор!, - деган экан талаба.
Қиз йигитига қўнғироқ қилиб:
— Тезроқ келинг, уйда ҳеч ким йўқ, - дебди.
Йигит уйга келса, ҳақиқатдан ҳам уйда ҳеч ким, мутлақо ҳеч ким йўқ экан...
— Тезроқ келинг, уйда ҳеч ким йўқ, - дебди.
Йигит уйга келса, ҳақиқатдан ҳам уйда ҳеч ким, мутлақо ҳеч ким йўқ экан...
Бир куни афанди мардикор бозорига бориб қараса, одамлар фақат кучли, бақувват йигитларни ишга олаётган экан. Афанди нима қилишини билмай, ҳийла ишлатмоқчи бўлибди. Ҳамма мардикорларни йиғиб:
— Ҳаммангизни ҳозир ишга олиб кетишади, ҳов анави ерга бориб туринглар, машина келса кетасизлар, - деб алдабди.
Бир паста мардикор бозор бўшаб қолган экан, зум ўтмай афандини бир одам келиб ишлашга олиб кетган экан.
— Ҳаммангизни ҳозир ишга олиб кетишади, ҳов анави ерга бориб туринглар, машина келса кетасизлар, - деб алдабди.
Бир паста мардикор бозор бўшаб қолган экан, зум ўтмай афандини бир одам келиб ишлашга олиб кетган экан.
Қиз йигитига:
— Жоним нимага жимсиз? Бирор нарса гапириб беринг. Зерикиб кетдим.
Йигит:
— Нимани гапирай? Қулоғинг кар бўлса сени. Ҳеч нарсани эшитмасанг. Гапирганим билан нима фойда?, - деса,
Қиз:
— Вой, кейинчи? Кейин нима бўлди?, - дермиш.
— Жоним нимага жимсиз? Бирор нарса гапириб беринг. Зерикиб кетдим.
Йигит:
— Нимани гапирай? Қулоғинг кар бўлса сени. Ҳеч нарсани эшитмасанг. Гапирганим билан нима фойда?, - деса,
Қиз:
— Вой, кейинчи? Кейин нима бўлди?, - дермиш.
— Отахон, юз ёшдан ошибсиз. Буни сири нимада?
— Буни сири - умримда ҳеч ким билан тортишмаганман, гаров ўйнамаганман.
— Йўғеее, бўлиши мумкинмас...
— Тўппа-тўғри, бўлиши мумкинмас!
— Буни сири - умримда ҳеч ким билан тортишмаганман, гаров ўйнамаганман.
— Йўғеее, бўлиши мумкинмас...
— Тўппа-тўғри, бўлиши мумкинмас!
