— Севгилим, сизни учратган кунимдан бери на овқат ейман ва на сув ичаман...
Қиз хурсанд бўлиб:
— Наҳотки, мени шунчалик қаттик севиб қолган бўлсангиз?
— Йуғ-а. Шунчаки ўзимга пул ортмаяпти!
— Энг ёмон кўрган одамингизга хат ёзиб, уни ёқиб юборинг.
Мижоз:
— Хўп бўлади. Хатни-чи, хатни нима қилай?
Шунда эри:
— Лаънати соат. Доим кечикиб юради-я.
— Абдураим тоға, футбол терма жамоамиз ҳақида нималар дея оласиз?
— Сўкиниб гапирсам бўлаверадими?
— Йўғ-а, ахир бизни миллионлаб одамлар тамоша қилишади-ю!
— Унақада, ҳеч нарса деёлмайман.
— Вой, дадажон пиёлангизга қаранг, чой шамаси сузиб юрибди. Энди бизникига меҳмон келади, - дебди севиниб.
Дадаси чойдаги шамани шошилиб олиб, ютиб юборибди-да, - ана энди ҳеч ким келмайди, - дебди.
Шу пайт ўғли уйга югуриб кириб:
— Дада, холам бизникига келаётиб, лифтга қамалиб қолдилар, - дермиш.
— Ҳа албатта. 20000 тўлашингиз керак.
— Бепул врачга кирмоқчиман!
— Марҳамат, икки ой навбатингизни кутасиз.
— Икки ой кутолмайман. Келишайлик...
— Майли келишамиз, 20000 бўлади.
Биринчисидан сўрашибди:
— Сени исминг нима?
— Изтопар.
— Нимага изтопар?
— Одам ва ҳайвонларни изидан топганим учун.
Иккинчисидан сўрашибди:
— Сеники нима?
— Учарот.
— Нимага учарот?
— Отдан ҳам тез югурганим учун.
Учинчисидан сўрашибди:
— Сени ўзингни исминг нима?
— Лочинкўз.
— Нега лочинкўз?
— Буни тарихи узун, англияликлар бизга ҳужум қилиб, кўпчилигимизни асирга олиб, қамоққа ташлашди. Орадан бир ҳафта ўтиб, атрофимизда тўсиқ йўқлигини биринчи мен кўргандим. Шунинг учун исмим Лочинкўз.
— Биринчисини ичиш қийин, тўққизинчисини ичсам маст бўлиб қоламан, - дермиш...
Йўлдан ўтиб кетаётган бир врач, - буларни бир боплаб, 100000 пулини олиб чиқиб кетаман, - деб бинога кирибди. Инженер уни кутиб олиб, шикоятини сўрабди.
— Мен таъмни билмаяпман. Нима есам ҳаммаси бир хил.
— Ҳамшира, шишадаги суюқликни ичиринг.
— Ие, бу бензинку!
— Табриклайман, таъм билишингиз тикланди. Сиздан 50000.
Врач жаҳл билан пулни тўлаб чиқиб кетибди. Икки кундан кейин яна келибди:
— Энди мен ҳид сезмаяпман.
— Ҳамшира шишадаги суюқ дорини бу кишига ичиринг.
— Бу яна бензинку...
— Ана, ҳид билиш қобилиятингиз ҳам тикланди. 50 000 тўлаб кетасиз. Врач пулни тўлаб, яна жаҳл билан чиқиб кетибди. Орадан 3 кун ўтиб, бу сафар аниқ боплайман деган мақсадда келиб дебди:
— Энди мен ҳеч нарсани кўрмаяпман.
— Кечирасиз, биз буни даволай олмаймиз. Мана сизга 100000 пул.
— Ие, бу ерда 50000 ку!
— Табриклайман, кўриш қобилиятингиз тикланди. Сиздан 50000.