— Совуқоттим, - дебди
Йигит костюмини кийдирибди.
Қиз яна:
— Совуқотвомман, - деса
Йигит:
— Шапкасиниям кийдирибди.
Қиз:
— Йўқ, сиз мени тушунмадингиз. Мен ойижонимга совуқоттим десам, қучоқлаб, иситиб қўярдилар, - деса
Йигит:
— Вой, сан ғалати қиз экансан-ку. Ярим кечаси ойингни қаттан топиб келаман, - дермиш
— Яхши қиз, танишамизми?
Қиз:
— Мени йигитим бор.
Йигит:
— Мени 2 этажли уйим, каптивам бор.
Бирдан қиз йиғлаб юборди.
Йигит:
— Ҳа, нима бўлди?
Қиз:
— Мени йигитим ташлаб кетган...
— Бўлди қилинг қўшиқ айтишни.
Аёл:
— Мен қўшиқчиман. Тошкентга кўрик-танловга кетяпман. Тайёргарлик қилишим керак.
Эркак шартта кийимларини ечишни бошлабди.
Аёл:
— Бу нима қилганингиз? Уялмайсизми?
Эркак:
— Мен эркак кишиман. Тошкентга хотинимни олдига кетаяпман. Тайёргарлик кўришим керак.
— Исмийла нима? - деб сўрабди.
Қизлардан бири иккинчисига қараб:
— Исмингни этма, Зилола, - дебди
— Ҳоп, Ҳилола, - дебди.
— Жим ўтир. Тоғанг ўлган уят бўлади.
— Ойи телевизорни ёқайлик.
— Ўғлим, тоғанг ўлди. Мумкин эмас.
— Ака, телевизорни кўрайлик.
— Дадам, ойим айтишди-ку тоғам ўлганини. Жим ўтир.
— Нима тоғамдан бошқа ҳеч ким телевизор ёқишни билмайдими?
— Кеча эрим яна ичиб, жуда кеч келди. Индамай ётавердим. 10 минут шитир-шитир қилди.
Охири чидолмай гапирворди: "Ҳеч бўлмаса жавраб қўйсанг-чи, ётоқхона эшигини тополмаяпман!".
Хотин:
— Дадаси, ухлаяпсизми?
— Йўқ.
— Хоҳлайсизми?
— Ҳа.
— Унда уйқу дори ичиб ётинг!