Она қизини уришаяпти:
— Ман санга кечаси кўчада юришга рухсат бермийман. Биласанми сан энди 17 га кирдинг, ман сани ёшингда...
— Билама-а-н ойи, биламан. Сиз мани ёшимда уйда ўтиргансиз, чунки у пайтда ман 5 ойлик чақалоқ бўлганман.
Мен севган қизимни каптивамга миндирмайман, буни 2 сабаби бор:
— Биринчидан севган қизим йўқ. Иккинчидан каптивам ҳам йўқ.
2060-йилда шогирд устозидан сўради:
— Устоз 50йил олдин қизлар нима кийишган?
Устоз жавоб қилди:
— 50йил олдин қизлар калта бўлса ҳам юбка кийишган.
Афанди бир ўртоги билан ётар эди, ўртоғи уйғониб Афандидан сўради:
— Афанди, уйғоқмисиз?
— Ҳа, нима қилди?,
— Сиздан бир оз пул сўрамоқчи эдим.
— Ундай бўлса мен ухлаяпман,— деди Афанди.
Бир куни Афандиникига ён қўшниси кириб қолибди. Афанди:
— Э, келинг, келинг қўшни.
Қўшни:
— Келдик қўшни.
— Тинчликми ўзи? Кеча тунда "гурс-с-с" этган овоз эшитилди.
Афанди:
— Ҳа уми кеча томда ётгандим, чопоним пастга тушиб кетди.
Қўшни:
— Э, қўйинг-э, чопон тушиб кетса бунчалик овоз чиқмайди-ку.
Афанди:
— Гап шундаки, шу чопоннинг ичида ўзим ҳам бор эдим-да, - дермиш.
Қизлар агар бир вақтни ўзида икки килога озишни истасангиз юзингиздаги макияжни ювиб ташланг.
Бир куни бир киши ёнидаги шеригига:
— Ўртоқ яқинда янгича овқат чиқибди
— Йўғ-е уни номи нима экан?
— Уни номи «Намунча»
— Бу овқатинг қанча тураркан?
— 90 000 минг сўм
— Намунча...
— Ана айтдим-ку!
— Яхши қиз, ҳар сафар жилмайганингизда мен сизни хонамга таклиф қилгим келади.
— Роса хотинбоз экансиз-да!
— Йўғ-э, мен тиш докториман.
Талаба қанча ночор яшаса ҳам, домлаларни боқишга қурби етади...
Афанди кимсасиз чўлда фақат хотини иккаласи яшар эканлар. Тақдир тақозаси билан хотини туғадиган бўлиб қолибди. Кимсасиз чўл, қоронғи тунда, нақд минг чакирим наридан битта доя кампирни топиб келибди.
Доя кампир ҳам Афандининг уйида ўзидан бошқа ҳеч ким бўлмаганлиги сабабли қоронғида чироқни қаратиб турасан, - деб чироқни унга тутказибди.
Афанди чироқни қаратиб турганмиш, доя кампир туғдираётганмиш. Афанди чироқни қаратиб турса, олдин битта калла чиқибди, кейин иккинчиси ва учинчи калла ҳам кўринаётганмиш. Афанди шоша-пиша чироқни "пуф", деб ўчирибди.
Доя кампир ҳайрон бўлиб:
— Афанди, чироқни нимага ўчирдинг, - деб сўрабди.
Афанди норози булиб:
— Э-э-э, онасини эмсин. Чироқ қаратиб турсанг, булар ёруғга қараб чиқавераркан, - дермиш.