— Устоз, ўзбек тилига рус тилини аралаштириб гапириш мумкинми?
Устоз дебди:
— Конечно мумкин эмас!
Адаси:
— Ўғлим, қизларни кўрдингми? Уларни ёнида мени “ака” деб чақиргин, - дебди.
Болакай:
— Ҳавотир олманг ада. Ойимни ҳам кўчада “опа” деб чақиришга ўрганиб қолганман, - дермиш.
— Товуғим қани? Нима қилдинг? - деб бақира бошлабди товуқни эгаси. Ўғри бўлса:
— Товуғинг чўмиляпти, мен уни кийимларини ушлаб турибман, - дермиш.
Ўзбек русга қараб: "Раҳмат, раҳмат", - деб қўйибди.
Рус гапини барменга яна қайтарса, ўзбек яна "раҳмат, раҳмат", - дебди.
Ҳалиги рус ҳайрон бўлиб бармендан:
— Бу нега менга ундай деяпти, ким ўзи бу?", - деса,
Бармен русга:
— Бу киши, мана шу кафенинг хўжайини Абдураҳмон-ака бўлади, - дебди.
— Айтинг доктор, умид қилсак бўладими? - дейишса, доктор:
— Умид қилманглар! Бу оддий шамоллаш, ўтиб кетади, - дермиш.
— Валижон, Ватан бу нима?
Вали:
— Ватан - бу ўрмонлар, далалар, боғлар....
Ўқитувчи:
— Йўқ сен адашдинг! Ватан - бу сенинг онанг. Қани энди, Анваржон, сен айт-чи, Ватан нима экан?
Анвар:
— Ватан Валининг онаси экан.
Ўқитувчи:
— Йўқ, сен ҳам адашдинг! Ватан сенинг ҳам онанг. Тушундингми?
Анвар:
— Ҳа, тушундим.
Ўқитувчи:
— Нимани тушундинг?
Анвар:
— Мен Вали билан ака-ука эканлигимни тушундим.
— Биринчи жаҳон уруши қачон бўлган?
— 1914-1918 йилларда.
— Ўтиринг, беш!
Ўртаҳол оиланинг фарзанди имтиҳонда:
— Биринчи жаҳон уруши қачон бўлган?
— 1914-1918 йилларда.
— Нечта одам ҳалок бўлган?
— Бир миллион уч юз мингга яқин.
— Ўтиринг, беш!
Камбағал оиланинг фарзанди имтиҳонда:
— Биринчи жаҳон уруши қачон бўлган?
— 1914-1918 йилларда.
— Нечта одам ҳалок бўлган?
— Бир миллион уч юз мингга яқин.
— Ўлганларнинг фамилиясини сана!
— Ҳа, фақат ақл қолган холос.
— Эссиз дарров йўқотиб қўйибсанда.
— Hello
— Where are you from?
— I'm from Uzbekistan. And where are you from?
— America.
— Aldama.
— Hudo haqqi!