— Нима қиляпсиз, адаси? – дебди хотини.
— Хайр хотин! Ортиқ сен билан яшай олмайман! Жонга тегди! Ҳозир ўзимни шу ердан ташлайман! – дебди эри.
Хотини югуриб ошхонага кириб кетибди. Зум ўтмай, қўлида ахлат челак билан чиқиб дебди:
— Адаси шуни ҳам олиб кетинг. Барибир пастга кетяпсиз-ку...!
— Манави Болтавой-тентак бўлади.
Мана унга 500 сўмлик ва 1000 сўмлик пулни берсангиз у доим ранги қизил бўлгани учун 500 сўмликни олади.
Болалар Болтавойни чақириб, ўқитувчига намойиш қилиш учун 500 сўмлик ва 1000 сўмлик пул узатишибди. Болтавой ҳақиқатдан ҳам 500 сўмликни танлабди. Дарслар тугагач, ўқитувчи Болтавойни кабинетига чақирибди ва дебди
— Болтавой, қарасам — математикани унчалик яхши билмайдиганга ўхшайсан. 1000 сўм 500 сўмдан икки баробар кўплигини наҳотки билмасанг?!
— Албатта биламан!
— Унда нега 500 сўмликни танлайсан?
— Муаллим, агар мен 1000 сўмликни танласам, кейинги сафар болалар менга пул бермай қўйишади-да!
— Дўстим, сиз билмайсиз! Велосипедга ўтирсам, педали синиб кетади. Таксига ўтирсам, тормози ишдан чиқади. Автобусни эса балони тешилиб қолади, - дебди.
Шу пайт салонга стюардесса кириб:
— Ҳурматли йўловчилар! Самолёт тинч океанига қуламоқда. Ҳозир ҳар бирингизга хуштак тарқатаман. Уни чалсангиз, сизга акула ҳужум қилмайди, - дебди.
Бояги йўловчи жон ҳолатда:
— Ана кўрдингизми?! Ҳозир менга берилган хуштак ё ишламай қолади, ёки акуланинг қулоқлари кар бўлади, - дермиш.
Америкалик "мен қадаҳимни америка долларининг янада обрўли бўлиши учун кўтараман" дебди.
Турк "мен ушбу қадаҳни туркнинг гўзал раққосалари учун кўтараман" дебди.
Туркман "мен эса дунё бўйича етакчиликни бермай келаётган гиламларимиз учун кўтараман" дебди.
Улар мағрур туриб ўзбекка қарашди. "Сен ниманг учун кўтарасан қадаҳни?" деди улардан бири.
Ўзбек "мен қадаҳимни туркманнинг гиламини устида туркнинг қизларини ўйнатиб, устидан америкаликнинг долларини сочадиган мард ва бой ўзбекларимизнинг кўпайиши учун ичаман" деган экан.
— Валижон, нега иншода "Катта бўлсам, боғча опа бўламан. Мен 4 та фарзандни онаси бўламан" деб ёздинг?
Валижон дебди:
— Гулмирани дафтаридан кўчирган эдим, устоз...
2017 йилда барчангизга саломатлик, омад, хайрли ишларингизда ривож тилаймиз. Қалбингиздан қувонч, оилангиздан шоду-ҳуррамлик асло аримасин. Йил давомида www.latifa.uz билан табассум қилинг!!!
Бизни латифаларни ўқиганлар 100 ёшга кириб юрсин! Ўқимаганлар эса 99 га...!
— Сен шаҳарни мендан яхшироқ биласан. Темурийлар музейи қаерда?
Дўсти кўп ўйланиб ўтирмай:
— Албатта биламан. 1000 сўмлик пулни орқа тарафида турибди-ку, - дермиш.
— Сиз кимсиз? Бу ерга қандай келиб қолдингиз?, - дебди стюардесса.
— Жиноятчиман. Ўн беш йил олдин жиноятларим учун шу ерга ташлаб кетишган. Жазолашмоқчи эди, мазза қилиб гўштхўрлик қилиб юрибман, - дебди ҳалиги одам.
— Менга ҳам гўштдан беринг.
— Буни эвазига нима берасан?
— Сиз ўн беш йилдан буён соғинган нарсани...
Ҳалиги киши хурсандчиликдан ўрнидан сакраб туриб, қизни қучоқлаб олибди-да:
— Наҳотки, наҳотки бу ерга НОС олиб келган бўлсанг, - дермиш.
— Йўқ.
— Чекасанми?
— Йўқ.
— Қимор ўйнайсанми?
— Йўқ.
— Аёллар билан юрасанми?
— Йўқ.
— Нима бало, биронта ҳам нуқсонинг йўқми?!
— Фақат битта нуқсоним бор.
— Қанақа нуқсон?
— Ёлғончиман.