Самолётда учувчи йўловчиларга экипаж хонасидан туриб радиода гапиряпти:
— Биз баландликка кўтарилиб бўлдик. Манзилимизга етиб боришга қадар 2 кун қолди. Сизга ёқимли парвоз тилаймиз, дедида микрофонни ўчириш эсдан чиқиб қолди ва деди:
— Мана, теппагаям кўтарилволдик ҳозир битта кофени ичаманда стюардессани қучоқлаб ётаман, - дебди.
Буни эшитган стюардесса уятдан қизариб кетибди. Йўловчилар ҳам ҳайрон. Шунда ўша стюардесса микрофонни ўчиришни айтиш учун экипажлар хонаси томон югурди. Югуриб кетаётиб бир чолнинг оёғига қоқилиб йиқилиб тушди. Ўрнидан турса анави чол:
— Қизим, бунча шошмасанг ҳали кофесини ичиб бўлмадику, - дермиш.
Аёл суд ажрим комиссияси ходимига эридан арз қиляпти:
— Эримдан тўйдим, ажрашаман.
— Ажрашишга бирор сабаб кўрсатишингиз керак.
— Эрим дангаса ялқов, ҳеч қаерда ишламайди. Мани топган пулимга кун кўради, алкаш.
— Эрингизни шунақалигини билиб, нега турмушга чиққансиз?
— Аҳмоқ, бефаҳм эканман!!!
— Кўрдингизми, аҳмоқ бўлсангиз ҳам сизни хотинликка олибди. Демак эрингиз яхши одам.
Самарқандлик бир опахон магазиндан шифонер олиб келиб, уйига жойлаштирибди.
Опанинг кўчасидан трамвай ўтар экан, трамвай ҳар ўтганда шифонерни эшиги очилиб кетаверибди. Опахон хуноб бўлиб, қўшни уста амакини айтиб чиқиб, тузатиб беришини сўрабди.
Уста сабабини билиш учун шифонер ичига кириб ўтирса, аксига олиб опанинг эри келиб қолибди.
Янги шифонерни кўриб, эшигини очиб қараса ичида қўшни амаки ўтирибди.
Шунда эр аччиғи чиқиб:
— Ҳой, аблаҳ! Бировнинг ётоқхонасида, шифонерни ичида нима қилиб ўтирибсан?, - деса.
Уста:
— Э, қўшнижон айтсам барибир ишонмайсиз, трамвай келишини кутиб ўтирибман, - дермиш.
Она қуён овчини кўриб болаларига деди:
— Қани қулоқларингни ёпинглар.
— Нега, милтиқ овозидан қўрқмаймиз-ку.
— Милтиқ учун эмас. Ҳозир бу овчи отади, кейин ўқи қия кетгани учун уят гапларни айтиб сўкинади, - дермиш.
Яхши бухгалтерни топиш анча мушкул масала. Мана масалан, Вера Павловна, 10 йилдан бери қидирувда.
Афанди ҳар доим Бойваччани мот қилар экан. Мот бўлишдан зериккан бой хотинидан маслахат сўрабди.
Хотини:
— Ҳамма казо-казоларни самоворда ош қилиб чақиринг. Афандини 10дақиқа кечроққа айтасиз. Афанди келганида ҳаммани олдида:
— "Афанди турсигими ювиб қўйдизми?" - десангиз мот бўлади.
Бой хотини айтганидек қилибди. Ҳамма ўтирган вақтда Афанди кириб келишига, Бой туриб:
— Афанди турсигимми ювиб қўйдингизми? — деса
Афанди:
— Ия, яна сийиб қўйдингизми? — дермиш.
Ишёқмас, текинтамок, дангаса одамлар учун 8 қоида:
1 — Ётадиган кроватингни ўзингни севганингдек сев.
2 — Кимдир дам олаётганини кўрсанг, албатта, ёрдамга ошиқ.
3 — Иш - мукаддас нарса, унга тега кўрма!
4 — Қайсидир ишни эртага қолдириш мумкин бўлса, уни асло бугун бажарма!
5 — Ишлаганлар соғлом бўлади, дейишади, демак, беморларга иш қолдириш керак, улар соғайишсин.
6 — Тўсатдан ишлагинг келиб қолса, шошилма. Чуқур нафас ол, ўтиб кетади.
7 — Асло унутма, иш барибир тугамайди!!!
8 — Агар кўп ишлаш билан миллионер бўлиш мумкин бўлганда эди, унда ҳамма ишчилар бойиб кетган бўлар эди.
Байрам арафасида эр хотинига тинмай тиржая бошлади:
— Дадаси, нима гап, намунча менга қараб тиржаясиз?
— Э, хотин! Кеча телевизорда "Агар хотинингизга байрамга совға сотиб ололмасангиз, табассум қилинг", дейишди.
— Йигит,— деди Афанди қўлида ишлайдиган ходимлардан бирига,— устингдан шикоят тушди, сени кўп хотинликда айблашибди.
— Туҳмат, ким ёзибди? — кўзини олайтирди ходим.
— Хотининг.
— Қайси бири? — деб юборганини билмай қолди ходим.
— Ойи, мен кўчани айланиб келаман.
— Ким билан? Қаерга борасан? Қачон келасан?
— Дада, мен кўчани айланиб келаман.
— Яхши.