— Жуда осон! Бўйим 167 см, вазним 54 кг.
— Бўлди. Ўзим билан тарози ва метр олиб юраман.
— Касалингизни даъвоси турп. Кўпроқ турп енг!, - дебди.
Ҳалиги одам кўчага чиқиб турп сотиб ўтирган одамни ҳамма турпини сотиб олибди-да, сал нарироққа бориб турса, турппуруш телефонни олиб:
— Алло, турп тугади. Ҳозир бир қоп шолғом келади, - дермиш.
— Эрим аблаҳ,...!
— Хотиним заҳар...!
— Илтимос, фақат шошилмасдан ҳайдасангиз. Кеча бир "ўпка" ҳайдовчи уриб юборган эди, - дейишибди.
Ҳайдовчи эса тиржайиб:
— Мен бўлса сизларни танимабман...- дермиш.
— Бу нима аҳвол? - деб бақирса, эри:
— Айтсам ишонмайсан, масҳарабоз билан росса урушдим, - дермиш.
Шу пайт бир йигит автобус ойнасидан бошини чиқариб:
— Ака автобусни орқасидан югураверманг. Ҳамма кулавериб, ичаги узилай деяпти, - деса, чопиб келаётган киши:
— Агар ҳозир бирортангиз автобусни тўхтатмасангиз, бошингиз узилади... Чунки мен шу автобусни ҳайдовчисиман, - дермиш.
— Агар ўлиб қолсам, нима қиласиз? — дебди.
— Ўлмай қолсанг нима қиламан хотин? — дермиш эри йиғламсираб.
— Биласизми? Бугун косметологга боргандим. У мени юзимни 18 ёшли қизникига ўхшатди.
Эри энса қотириб:
— 48 ёшли ажинларинг ҳақида ҳеч нима демадими, - деса, хотини жаҳл билан:
— Йўқ! Сизни сўрамади, - дермиш.
— Адаси, мен кечроқ қайтаман. Болаларни овқатлантириб қўйдим, - дебди.
Эри:
— Маст ҳолатда қайтмагин тағин, - деса, хотини ҳайрон бўлиб:
— Унда индинггача болаларга қараб ўтира оласизми? – дермиш.
— Алло, ҳа албатта! Ҳозир бораман, - дебди шер. Шунда буқа шерга қараб:
— Яна хотинингми? Нега ундан қўрқасан-а? Мен хотинимдан умуман қўрқмайман! – дебди керилиб.
Шунда шер буқага қараб:
— Мени хотиним шерхон бўлади. Сеникига ўхшаган сигир эмас! – дермиш.