— Ҳамма нарсани ташладим, ичишниям, чекишни ҳам, хотинимни ҳам!
— Хотинингни нимага ташладинг?
— У бундай бахтга лойиқ эмасди.
Кунларнинг бирида тошбақа, тулки, бўри учаласи ов қилишиб ўлжани биргаликда ейишга қарор қилиб, тошбақани нонга юборишга келишибди.
Бир соат ўтибди, икки соат ўтибди, келмабди. Тулки билан бўрини қоринлари очиб жахли чиқиб шундай, дебди:
— Агар хозир тошбақа келса косасини иккига айриб мажағлаб ташлайман, уриб абжағини чиқараман, дебди.
Шунда эшик аста очилиб:
— Агар шундай қилсанглар нонга бормайман, дебди.
Афандининг кўзи хира бўлиб қолган эди, одамлар унга кўпроқ ёнғоқ ейишни маслаҳат беришди. Афанди бозордан ярим қадоқ ёнғоқ олиб, аста чиқиб кетаётган эди, рўпарасидан бир бола чиқиб салом берди. Афанди алик олиб, болага битта ёнғоқ берди-да, севиниб деди:
— Салом берган болаларни жуда яхши кўраман. Қани энди, бошқа болалар ҳам сенга ўхшаш салом беришни билишса!
Бола нарироққа бориб ингичка овозда салом берди, Афанди яна ёнғоқ узатди, кўчанинг ўртасига етмасданоқ бола йўғон товушда салом бериб, яна бир ёнғоқ олди, тор кўчага бурилмасдан хириллаган товуш билан салом берган эди, Афанди билиб қолиб:
— Саломни ёнғоққа алишиб еб, томоғинг оғриган шекилли, товушинг чиқмаётибди, ёнғоқ ема!— деди.
Бозорга нон олгани тушувдим, нон сотаётган қизларнинг гапларидан ҳайратга тушиб қолдим. — Ока, келинг, маники юмшоқ, вой, келин, маники сутлик, маники думалоқ, келинг маники катта... кейин яна бири, — ишонмасангиз ушлаб кўринг дейди.
Пессимист қоронғу туннелни кўрди.
Оптимист туннелни ва узоқдаги нурни кўрди.
Реалист туннелни, нурни ва яқинлашиб келаётган поездни кўрди.
Машинист эса рельсда ўтирган уч аҳмоқни кўрди.
Бир скелет иккинчисига қараб дебди:
— Сен қанақа одамни скелетисан?
— Мен семиз одамни скелетиман.
— Ўзингчи?
— Мен ориқ одамнинг скелетиман, - дебди.
Скамейкада бир скелет ўтирган экан, халигилар:
— Ука, сиз қанақа одамни скелетисиз, - деса:
— Тоға мен скелет эмас, студентман дермиш.
Тинчлантирувчи дори оламан деб, дорихонага кирганийдим.
Нархини билиб, тинчим бузилди.
Бир аёл шифокор кўригида:
— Доктор, тош ойнага қараб ўзимни кўрсам кўнглим айнаяпти. Бу нимадан экан-а?
— Демак, кўзингиз жуда яхши кўради.
Бир аёл пул топиб олибди, санайчи деб қўлига тупурса пулга тегиб икки баравар кўпайибди, яна тупурса кўпайиб борармиш. Тупураверибди, тупураверибди. Бир пайт қарс этиб қулоги остига шапалоқ тушибди. Қараса эри ўтирганимиш:
— Ҳамма жойни тупуриб расво қилдинг-ку, уйғон, падаринга лаънат!
18 ёшли қиз:
— Бу йил ҳам муҳаббат эшигимни қоқмаса, эшикни бузиб ташлайман.