Бир хуник қиз лифтда, бир чиройли бола билан турса,
Қиз:
— Агар менга тегинсангиз, бақираман, - деса
Йигит:
— Мен ҳам, - дермиш
Қиз:
— Агар менга тегинсангиз, бақираман, - деса
Йигит:
— Мен ҳам, - дермиш
— Қуяйми?
— Йўқ, ичмайман, рулдаман
— Унда нега зиёфагга машинангни миниб келдинг?
— Менсиз ичиб қўйманглар деб, шошилиб миниб келдим-да!
— Йўқ, ичмайман, рулдаман
— Унда нега зиёфагга машинангни миниб келдинг?
— Менсиз ичиб қўйманглар деб, шошилиб миниб келдим-да!
Шаҳар ҳокими олдига бир аёл квартира сўраб ариза кўтариб кирди. Ҳоким қовоғини солиб жавоб берди:
— Квартира йўқ.
Аёл ранжиб ўзига ўзи деди. Бирга ухлашга келганда бирга ухлайсизлар, квартирага келганда йўқ...
Буни эшитган ҳоким дув қизариб, аризага имзо қўйиб. Секин сўради:
— Нимагадир эслолмаяпман қачон бирга ухлаганмиз?
Аёл жавоб берди.
— Мажлисда сиз биринчи қаторда, мен саккизинчи қаторда.
— Квартира йўқ.
Аёл ранжиб ўзига ўзи деди. Бирга ухлашга келганда бирга ухлайсизлар, квартирага келганда йўқ...
Буни эшитган ҳоким дув қизариб, аризага имзо қўйиб. Секин сўради:
— Нимагадир эслолмаяпман қачон бирга ухлаганмиз?
Аёл жавоб берди.
— Мажлисда сиз биринчи қаторда, мен саккизинчи қаторда.
Афанди бир ошнаси билан ўрик сотиб олди. Шериги Афандини уялтирмоқчи бўлди-да, ўрик еб туриб ўз данакларини ҳам Афандиникига қўша берди. Охири данакларни кўрсатиб деди:
— Афанди, ўрик ейишга жуда чаққон экансиз, бирпасда шунча данак қилдингиз?
— Ўрик ейишга мендан ҳам сиз уста экансиз — деди Афанди,— ўрикни данак-панаги билан ютар экансиз.
— Афанди, ўрик ейишга жуда чаққон экансиз, бирпасда шунча данак қилдингиз?
— Ўрик ейишга мендан ҳам сиз уста экансиз — деди Афанди,— ўрикни данак-панаги билан ютар экансиз.
Африкада ғайри оддий ҳодиса юз берибди, бир товуқ беш килолик тухум қўйибди, буни эшитган хўроз туя қушни судга берибди.
Маймуннинг қўлида фотоаппарат бор экан, у ўрмонга кириб борганида, ҳайвонлар фотоаппаратни кўриб қизиқишибди.
Шер маймунга қараб:
— Бу нима, деб сўрабди
Маймун:
— Чиқ-чиқ, - дебди.
Маймун шерга:
— Тур расмга тушураман, - дебди
Чиқ-чиқ қилибди.
— Нархи 1500 бўлади. Бер, - дебди.
Кейин ҳамма ҳайвонлар расмга тушибди. Қуён буни кўриб дўконга борибди.
— Мангаям чиқ-чиқ беринг.
Сотувчи бу милтиқ бўлса керак, деб қуёнга берибди. Айиқ қуёндан сўрабди:
— Бу нима?
Қуён:
— Чиқ-чиқ, дермиш
— Тур! Бииир-иккииии-ууууч.
— Чиқ-чиқ
Гумбуллаган овоз келибди. Қуён айиқни отиб қўйибди. Қуён ўлган айиққа қараб:
— Шантаж қилма! Барибир, 1500 берасан, - дебди.
Шер маймунга қараб:
— Бу нима, деб сўрабди
Маймун:
— Чиқ-чиқ, - дебди.
Маймун шерга:
— Тур расмга тушураман, - дебди
Чиқ-чиқ қилибди.
— Нархи 1500 бўлади. Бер, - дебди.
Кейин ҳамма ҳайвонлар расмга тушибди. Қуён буни кўриб дўконга борибди.
— Мангаям чиқ-чиқ беринг.
Сотувчи бу милтиқ бўлса керак, деб қуёнга берибди. Айиқ қуёндан сўрабди:
— Бу нима?
Қуён:
— Чиқ-чиқ, дермиш
— Тур! Бииир-иккииии-ууууч.
— Чиқ-чиқ
Гумбуллаган овоз келибди. Қуён айиқни отиб қўйибди. Қуён ўлган айиққа қараб:
— Шантаж қилма! Барибир, 1500 берасан, - дебди.
Судда иш кўрилмоқда. Судья айбланувчига:
— Уялмайсизми, судланувчи?! Бу кампир сизга булочка берган экан, сиз эса уни тошбўрон қилибсиз?! Судланувчи:
— Умуман олганда, мен тош эмас, ўзи берган булочкаларни отувдим...
— Уялмайсизми, судланувчи?! Бу кампир сизга булочка берган экан, сиз эса уни тошбўрон қилибсиз?! Судланувчи:
— Умуман олганда, мен тош эмас, ўзи берган булочкаларни отувдим...
Пошшо бир куни катта зиёфат берди. Унда Афанди ҳам бўлиб, ёнидаги киши билан қуюқ суҳбатлашар эди. Пошшо уни хижолат қилиш учун ёнига келиб:
— Ким билади, қандай ёлғонларни валақлаяпсан,— деди.
— Нима қилай, шоҳим,— жавоб берди Афанди,— лоф аралашмаса бўлмас экан, дўстимга сизнинг одиллигингиз ҳақида гапириб беряпман.
— Ким билади, қандай ёлғонларни валақлаяпсан,— деди.
— Нима қилай, шоҳим,— жавоб берди Афанди,— лоф аралашмаса бўлмас экан, дўстимга сизнинг одиллигингиз ҳақида гапириб беряпман.
Пештоқида «Кўнгил сирингизни гул ёрдамида изҳор этинг!» шиори осилган гуллар дўконига бир йигит кирибди.
— Менга бир дона атиргул беринг, — дебди у сотувчига.
— Атиги биттами?
— Ҳа... Мен жуда камгапман!
— Менга бир дона атиргул беринг, — дебди у сотувчига.
— Атиги биттами?
— Ҳа... Мен жуда камгапман!
