— Нимага сал?
— Жанжал пайтида "бўлди уйга кетаман" деди, лекин кетишидан олдинги пардозини шунчалик узоқ қилдики, қаерга отланганини унутиб ҳам қўйди.
— Хўш, шунга хурсанд бўлиб уйғондингизми?
— Йўқ... Сен рози бўлмабсан.
— Биласанми ошна, ҳозирги одамлар жуда фаросатсиз бўлиб кетишган
— Нега ундай деяпсан?
— Кеча ҳушёрлик билан пивохонадан чиқаётсам, кимдир қулоғимни босиб олди.
Бола:
— Дада алкаш нима дегани?
Ота:
— Алкаш у анави 2та дарахтни кўраяпсанми, ўша дарахтларни 4та кўради, тушундингми?
Бола:
— Дада у ерда битта дарахт-ку, - дермиш.
Ёнидаги банги ҳайрон.
Яна ноҳақликка чидолмай, икинчи қулоғини ҳам кесиб деразадан отибди.
Банги яна ҳайрон.
Маҳбус охири чидолмай, бурнини, сочини, ҳатто бармоқларини кесиб деразадан отган экан...
Ёнидаги банги:
— Ааааа, аферист-ээй, секин-секин қочиб кетяпсанми, - дермиш.
— Биласанми ман нимани орзу қиламан?
Бола:
— Ҳамма нарсани
Қиз:
— Бу биринчидан...
— Дугонажон мен пиёз тўғраганда кўзни ачиштирмайдиган йўлини топдим!
— Вой, ростанми?!
— Менга ҳам ўргат?! Қанақа қилиб?!
— Пиёзни эримга тўғратдим!
— Аблаҳ, қандай беномус ўғрисан? Шу билан маҳкамамга саккизинчи марта келишинг!
Буни эшитиб Афанди кулиб юборди. Ҳоким Афандига заҳрини сочди.
— Нега куласиз? Афанди жавоб берди:
— Маҳкамангизга бу ўғри саккиз марта келган бўлса нима қипти, ҳар куни келадиган ўғрилар ҳам бор-ку!
— Манави шампунингиз қанақа сочлар учун?
— Кир сочлар учун!
— Мана шу матони дунёда йўқ рангга бўяб беринг, - дебди.
Хўжа Насриддин ҳайрон бўлиб:
— Қайси рангга? – деб сўрабди.
— Қизил, қора, яшил, кўк, сариқ ранглардан бошқасига, хуллас дунёда йўқ рангга бўяб беринг. Хўжа Насриддин гап нимадалигини дарров тушуниб:
— Майли, бажарамиз, - деди.
Йигит:
— Қачон келай? – деб сўради.
— Дунёда йўқ куни келинг: душанба, сешанба, чоршанба, пайшанба, жума, шанба, якшанбадан бошқа – ҳафтшанба куни келаверинг, - деб жавоб қилди.