— Сан ким бўлгин келяпти?
— Манми, ман катта бой бўлсам-да, ҳар куни барра гўштдан тайёрланган таомлар есам...
— Санчи?
— Ман, илон бўлсам дейман...
— Ие, нимага энди илон?
— Ёти.и.и.б юради-да...
— Чопонингизни олган ўғри ҳу, у ёққа қочди, сиз бу ерда нима қилиб ўтирибсиз?—деди.
— Қаёққа қочмасин, барибир ахир бир кун шу ерга келади,— деди Афанди.
— Пул борми?
Қассоб секин сумкадан болта чиқариб сўради:
— Пулни нима қиласан?
Безори бош эгиб деди:
— Майдалатмоқчи эдим-да ака.
Шунда эр:
— Хотин у ёқда ҳар кимгаям ишонаверма, ҳозир ёмон одамлар кўп.
— Нима? Эшитмаяпман гапингизни...
— Эҳтиёт бўл, ўзингга маҳкам бўл. Кечаси кўчага чиқмагин...
— Нима? Барибирам эшитмаяпман...
— Эээ...Билганингни қил..
— Ҳаа, ...тушундииимм...
— Ассалому алайкум, домла!
— Мен аҳмоқлар билан саломлашмайман.
— Мен эса саломлашаман.
— Нок ейcанми, шоколадми?
Алишер:
— Ноколад
— Ўртоғим билан дарс қилдик, - деган экан
Шу гапдан кейин робот болани уриб кетибди.
Буни кўрган онаси отасига қараб:
— Бўлди тўхтатинг дадаси, ўзизни ўғлингиз-ку, - деса
Робот тўхтаб, онасини уриб кетибди.
Эшак ундан:
— Сен кимсан деб сўраса, солдат ён атрофга назар солиб:
— Мен генерал майорман, - дебди.
Солдат эшакдан сен кимсан, - деб сўраса, эшак ҳам ён атрофга қараб:
— Мен отман, - дермиш
— Итарганда қўллар совуқ қотмаслиги учун!