Экранда маҳлуқ пайдо бўпти.
— Вой, ойижон! - деб хотини бақирса, эри:
— Танидинг-а! - дебди.
— Яхши қиз, бир кўришда муҳаббатга ишонасизми?
— Албатта, менда бунақанги вазият жуда кўп бўлиб туради.
— Сизни тезда даволамаса бўлмас экан. Ахир бу ер банк-ку...
— Орангизда ким душман тарафга яширинча бориб, ҳужум режасини билиб кела олади?, - дебди.
Сафдан бир грузин аскар чиқиб:
— Мен бораман, - дебди.
— Яхши, - дебди командир, — Биз сенга учта граната ва бошингга битта каска берамиз.
— Менга аксинча, битта граната ва учта каска берақолинг, - деб аскар душман томонга кетибди.
Орадан бир соат ўтибди, икки соат ўтибди ... Грузин аскардан хабар йўқ эмиш. Командир битта аскарни ортидан жўнатиб, — Қараб кел-чи, нима гап экан, - деб юборибди.
Хабар олишга кетган аскар қайтиб келиб командирга:
— Анави грузин сафдошимиз душманларни ўртасига ўтириб олиб, "Топ-чи граната қайси каскани тагида! Топа олмадинг. Ўртадаги каскани тагида ҳам эмас. Яна ўн минг пул ва ҳужум режасини бер буёққа" деб ўйнаб ўтирибди, - дермиш.
Бола:
— Эшик очиқ.
Бир пасдан кeйин, эшик яна тақиллабди.
Бола:
— Эшик очиқ, кираверинг дeдим-ку, — дeса.
Адаси эшикни очиб:
— Тур-эээ, падаринга лаънат ҳожатхонага кирганинга бeш соат бўлди, чиқсанг кираманми?!
— Эркакларни ер шарининг ҳамма ерида учратиш мумкин;
— Улар сут эмувчилар оиласига мансуб бўлиб, асосан, уйланиш орқали кўпайишади;
— Ичмаса одамларга деярлик хужум қилмайди;
— Гўшт, тухум, колбаса, ўпка, жигар, буйрак, калла почани севиб истеъмол қилишади. Баъзан хотинлари пиширган нарсалар билан ҳам озиқланадилар;
— Феъли ўзгарувчан бўлиб, неча йил умр кўриши хотинига боғлиқ;
— Энг катта хатоси, хотини борлигидадир;
— Эркаклар асосан 4 турга бўлинади: семиз, ориқ, узун ва калта.
— Улар соатига 20-25 км тезликда ҳаракатланадилар. Ичиб олганда эса соатига 50 см тезлик билан юрадилар;
— 20 ёшгача бўрига, 35 ёшгача йўлбарсга, 40 ёшгача шерга, 50 ёшгача айиққа, ундан кейин эса, мусичага ўхшаб қолишади...
Энг асосийси:
... Табиатда унинг ягона кушандаси - хотинидир. Хотинини кўрганида ташқи кўринишида қизариш, қалтираш, тил айланмай қолиши, нафас сиқиши ва телефонидаги смсларни ўчиришга уриниш каби салбий ҳолатлар кузатилади.
— Менинг бананимни ким ўғирлаганини топиб олсам, оёқ-қўли ва қулоғини узиб оламан, — деб ёзибди Горилла.
Эртаси куни эълон тагида янги ёзув пайдо бўлибди.
— Гаров ўйнайман, узиб ололмайсан, — деб жавоб ёзибди Илон.
— Ҳорманг қўшни! Ов зўр бўпти-ку!
— Ҳа, милтиғимда уч дона ўқ бор эди. Биринчисини отдим, тегмади. Иккинчисини отдим тегмади. Учинчиси ҳам...
— Унда айиқни қандай ўлдирдингиз?
— Айиқ мени милтиқдан отишимни кўриб, кулавериб ўлиб қолди.
— Яхши қиз нима ўқияпсиз?
— Китоб!
— Қандай китоб экан?
— Мантиқ!
— Мантиқ нима ўзи?
— Мантиқий фикрлаш тўғрисидаги фан мантиқ дейилади. Одамни нима ҳақида ўйлаётганини осонгина топиш мумкин.
— Унақада айтинг-чи, ҳозир мен нимани уйлаяпман.
— Сиз қўлингиздаги манави тоғорани таги бутун деб ўйлаяпсиз, яхши йигит!