Овчи йигит овдан катта айиқ билан қайтаётса, қўшниси кўриб қолиб, сўрабди:
— Ҳорманг қўшни! Ов зўр бўпти-ку!
— Ҳа, милтиғимда уч дона ўқ бор эди. Биринчисини отдим, тегмади. Иккинчисини отдим тегмади. Учинчиси ҳам...
— Унда айиқни қандай ўлдирдингиз?
— Айиқ мени милтиқдан отишимни кўриб, кулавериб ўлиб қолди.
Эркакшунос олимлардан бири узоқ йиллик илмий тажрибаларидан сўнг, эркакларга қуйидагича таъриф беради:
— Эркакларни ер шарининг ҳамма ерида учратиш мумкин;
— Улар сут эмувчилар оиласига мансуб бўлиб, асосан, уйланиш орқали кўпайишади;
— Ичмаса одамларга деярлик хужум қилмайди;
— Гўшт, тухум, колбаса, ўпка, жигар, буйрак, калла почани севиб истеъмол қилишади. Баъзан хотинлари пиширган нарсалар билан ҳам озиқланадилар;
— Феъли ўзгарувчан бўлиб, неча йил умр кўриши хотинига боғлиқ;
— Энг катта хатоси, хотини борлигидадир;
— Эркаклар асосан 4 турга бўлинади: семиз, ориқ, узун ва калта.
— Улар соатига 20-25 км тезликда ҳаракатланадилар. Ичиб олганда эса соатига 50 см тезлик билан юрадилар;
— 20 ёшгача бўрига, 35 ёшгача йўлбарсга, 40 ёшгача шерга, 50 ёшгача айиққа, ундан кейин эса, мусичага ўхшаб қолишади...
Энг асосийси:
... Табиатда унинг ягона кушандаси - хотинидир. Хотинини кўрганида ташқи кўринишида қизариш, қалтираш, тил айланмай қолиши, нафас сиқиши ва телефонидаги смсларни ўчиришга уриниш каби салбий ҳолатлар кузатилади.
— Хўш, Ҳусанов! Ер қандай шаклда?
— Тўртбурчак устоз.
— Яхшилаб ўйлаб кўр! Ерни шакли қандай?
— Учбурчак устоз.
— Чиқ синфдан! Сендек ўқувчи ҳеч кимга керакмас!
— Бекор қилдингиз! Устоз, ҳали кўришамиз! Ер думалоқ!
— Онажониси туғилган кунинга нима совға қилай?
— Вой дадажониси, ўзингиз биласизку нозиккина бармоқларимга, узун келишган бўйнимга ва чиройли бежирим қулокларимга мос бирор нарса олақолинг.
— Бўлди, тушундим, - дебди эр.
Кечқурун ишдан қайтишида хотинига совға қилиб "Fabienne" совунини кўтариб келибди...
Бир кун устоз Севарадан сўради:
— Ватан нима?
— Ватан бу менинг онам...
— Ўтир яхши. Шаҳзода тур! Ватан нима?
— Ватан Севаранинг онаси.
Бир йигит дарё бўйига чўмилишга келибди. Қараса, ён-атрофда ҳеч ким йўқ. Ялонғоч бўлиб чўмилмоқчи бўлибди-да, кийимларини қирғоққа ечиб, сувга шўнғибди. Қайтиб чиқиб қараса, қирғоқда кийимларини олдида бир қиз ўтирганмиш. Йигит нима қилишини билмай, сув ичида сузиб юраверибди-юраверибди. Музлаб қолай деган йигит охири дарё тубидан эски бир тоғорани топиб чиқибди. Тоғора билан ўзини бироз беркитиб, пана қилибди-ю, қизнинг ёнига борибди:
— Яхши қиз нима ўқияпсиз?
— Китоб!
— Қандай китоб экан?
— Мантиқ!
— Мантиқ нима ўзи?
— Мантиқий фикрлаш тўғрисидаги фан мантиқ дейилади. Одамни нима ҳақида ўйлаётганини осонгина топиш мумкин.
— Унақада айтинг-чи, ҳозир мен нимани уйлаяпман.
— Сиз қўлингиздаги манави тоғорани таги бутун деб ўйлаяпсиз, яхши йигит!
Бир маст одам эски чироқ топиб олибди. Ишқаласа, ичидан жин чиқиб:
— Тила тилагингни! Учта тилагингни бажараман, - дебди.
Маст одам унга:
—Кел юзта-юзта олайлик!
— Ўйлаб кўр. Бу биринчи тилагинг ҳисобидан кетади.
— Майли. Қани олдик.
— Энди иккинчи тилагингни айт!
— Яна юз-юз қуй!
— Ҳой инсон, яхшироқ нарса сўрасанг-чи?
— Эй, қуй дегандан кейин, қуйда! Қани олдик.
— Балки учинчи тилагингга бирор нима сўрарсан!
— Яна юзта-юзта олайлик!
— Сен ақлдан озибсан! Бу охирги тилагинг.
— Майли, розиман, - деб ичиб юборишибди.
Жин чироққа қайтиб кириб кетибди-ю, беш дақиқадан кейин қайтиб чиқиб келиб:
— Майли, тўртинчи тилагингни ҳам тила! Мен розиман!, - дермиш.
Бўлғуси рафиқаси билан учрашувга отланган йигитга холаси ақл ўргатяпти:
— Сен қизга албатта 3 та савол беришинг керак. Биринчи савол рўзғорга оид бўлиши шарт. Иккинчиси оила, учинчиси эса фалсафий бўлсин, тушундими жиян, бўш келма!
Куёв учрашувга борганида холасини айтганларига амал қилиб сўради:
— Кечирасиз, сиз макаронни яхши кўрасизми?
— Йўқ.
— Укангиз-чи, у макаронни яхши кўрадими?
— Мени укам йўқ.
— Нима деб ўйлесиз, агарда укангиз бўлганида макаронни яхши кўрган бўлармиди?!
Бир отахон чегарадан доим мотоциклда бир қоп олиб ўтаркан. Чегарачилар бошлиғи доим шубҳаланиб уни текширар экан. Аксига олиб қопда оддий қумдан бошқа ҳеч нима йўқ бўларкан. Ҳатто қумни элакдан ҳам ўтказиб кўришибди. Лекин ҳеч нима чиқмапти. Орадан вақт ўтиб божхона бошлиғи нафақага чиқибди. Ҳалиги отахонни топиб бориб:
— Бўлди, мен нафақага чиқдим. Сизни фош қила олмадим. Ўзингиз айтинг энди қопда нима олиб ўтгансиз? - деса, отахон жавоб берибди:
— Қопда оддий қум бор эди холос. Мен мотоцикл ўғрилаб ўтардим.
Талаба автобус орқасидан югуриб кетмоқда. Буни кўрган бир киши:
— Нега автобус орқасидан югуриб кетяпсан?
Талаба:
— 1000 сўм эконом қилиш учун.
Киши:
— Ундан кўра таксини орқасидан югур 4000 эконом қиласан.