Дўстлар ҳақида латифалар
— Итим сенга ёқмадими? Нега унга афтингни қийшайтиряпсан?
— Аввал ўзи бошлади-ку!
Автобусга чиқишда, — Сиз чиқинг! Йўқ, аввал сиз чиқинг!" - деб бир-бирига йўл берар экан. Овқат ейишса, — Сиз олинг! Йўқ, сиз аввал олинг, - дейишаркан.
Тақдир тақазоси билан иккаласи ҳам бир кунда уйланишибди. Иккала дўстни аёлларининг вақти-соати келса ҳам кўзи ёримабди.
Йигитлар хотинини текширувга олиб борса, ҳомила эгизак экан.
Иккала аёлни эгизаклари ҳам, — Сиз тушинг, сиз биринчи тушинг! - деб ётишганмиш.
— Ёрдам бер дўстим, мен чўкаяпман! - деса, дўсти:
— Майли дўстим, сени чўкканинг-мени чўкканим... - деган экан.
— Агар сув босмаганда, хўп мол боқадиган яйлов экан-да,— дермиш.
— Ўзимга қолса, ҳеч нарса. Хотинимга қолса, бутун "Отчопар" бозорини сўрайди.
— Агар хотининг билан борсанг, тахминан бир ярим минг евро кетади. Агар ёлғиз борсанг, беш-олти минг евродан кам пул олма!
— Поезд жўнашига қанча вақт қолди?
— 10 минут.
— Мени соатимда эса 5 минут.
— Унда сен тезроқ югур, бўлмаса поездга кеч қоласан.
— Анавиларни қара, йигирма йилдан кейин биз ҳам ҳудди шуларга ўхшаб қоламиз, - деса, иккинчиси:
— Аҳмоқ, бу кўзгу-ку...! - дермиш.
— Сан ким бўлгин келяпти?
— Манми, ман катта бой бўлсам-да, ҳар куни барра гўштдан тайёрланган таомлар есам...
— Санчи?
— Ман, илон бўлсам дейман...
— Ие, нимага энди илон?
— Ёти.и.и.б юради-да...
— Эҳ оғайни, мени чўнтакларим хизматингга тайёр!!!