Дўстлар ҳақида латифалар

Икки дўст ароқ ичиб ўтиришган экан, ароқ тугаб қолибди, қарашса пуллари ҳам тугаб қолибди. Уйнинг эгаси ўртоғига ҳозир йўлини қиламан дебдида, қўшни хонага ўтиб, кичкина станокчасида, беш мингталик пул чиқариб олибди. Бу ҳол бир неча марта такрорланибди, роса кайф қилишибди ва меҳмонни кузатиб қўйиб ухлабди. Эрталаб уй эгаси ҳали уйқудан турмасидан департамент ходимлари уйига бостириб кириб станокни мусодара қилишмокчи бўлиб қарашса пул чиқарадиган станокга ухшамасмиш, уй эгасидан сўрашса:
— Менда ҳаммаси ҳақиқий пуллар эди. Фақат шу пулларни станокдан номига ўтказиб олдим холос.
— Бу иш сизга нимага керак эди?
— Янаги сафар ким билан ичишим кераклигини билишим учун.
Узоқ вақт учрашмаган дўстлар:
— Салом дўстим! Ўзгариб кетибсан. Нима иш қиляпсан?
— Менми? Тадбиркорман.
— Тадбиркор? Ўх-ў, зўр-ку! Айнан қандай тадбиркорсан?
— Оч қолмаслик чора-тадбирларини қидириб топаман.
Узоқ вақт кўришмаган иккита ўртоқ кўришиб қолибди:
— Қалайсан дўстим? Нима иш қиляпсан?
— Бизнес. Ўзинг-чи?
— Мени ҳам бизнесим бор. Сенда нима бизнеси?
— Шаҳар марказида рестораним бор. Кундузи беш-олтита, кечаси сал кўпроқ мижоз киради. Сенда-чи?
— Менда тумонот одам навбатда туради. Келажакда яна кенгайтиришни ўйлаб турибман.
— Ҳавасим келяпти? Бизнесинг каттами?
— Жуда катта. 2 та бозорнинг ўртасида сомсахона очганман!
Иккита овчи овга чиқиб кечгача ўлжа топа олишмабди. Овчилардан бири очликдан ҳушидан кетиб қолибди.
Шериги тез ёрдамга қўнғироқ қилиб:
— Дўстим ҳушидан кетди, тез етиб келинглар! – деса, тез ёрдамдагилар:
— Ўзи тирикми? – дейишибди.
— Билмайман, - дебди овчи.
— Биз аниғини билишимиз керак, - дейишса, гўшакни нариги томонидан битта ўқ овози эшитилибди.
— Тирик экан, инграяпти, - дермиш овчи.
— Оғайни, хотиним билан уришиб қолдик.
— Нима бўпти? Биз ҳам жанжаллашиб турамиз.
— Сизларда ким биринчи бўлиб гапиради? Хотинингми ёки сенми?
— Албатта, хотиним.
— Қандай қилиб?
— Уйдаги модемни секин ўчириб қўяман. Хотиним дарров “Интернетни тузатиб беринг” деб ялиниб келади.
Эркак дўстига дермиш:
— Хотинимга нима деб ваъда берганим аниқ эсимда йўқ!
— Нима деб ваъда бергандинг?
— Бир рюмка ароқ ичиб, соат саккизда уйда бўламан деганмидим ёки саккиз рюмка ароқ ичиб, соат бирда уйга келаман деганмидим???
Бир эркакнинг дўстига айтиб берган воқеаси:
— Биласанми дўстим, ёши катталарнинг маслаҳатига кириб бир иш қилгандим.
— Нима иш экан у?
— Хотинимнинг бақир-чақири, гап-сўзларини бу қулоғим билан эшитиб, унисидан чиқариб юборишни ўрганиб олган эдим.
— Хўш қалай? Фойдаси бўлдими? Қулоғинг анча тинчигандир-а?!
— Нимасини айтасан!? Хотинимни бақир-чақирига эътибор бермай юраверибман... У бўлса, ҳаммом эшигини оча олмай, ичкарида анча кун қулфланиб қолиб кетибди.
Икки дўст суҳбатидан:
— Нима ўқияпсан?
— Газетадаги мақола. Эрини чўнтагидан пул ўғирлайдиган хотин ҳақида экан.
— Уни нима қилмоқчисан?
— Мақоладан нусха кўпайтириб, кийимимнинг ҳар бир чўнтагига солиб қўймоқчиман.
Йигит дўсти билан гаплаша туриб дебди:
— Нега футболга қизиқмасанг ҳам, нуқул футбол кўришга бораверасан?
Дўсти бўлса:
— Ишга борсам бошлиғим бақиради. Уйга борсам хотиним... Футболга борсам мен бақираман.
Жуҳуд яқин дўстига деди:
— Фима, илтимос, сендан қарз олганимни хотинимга айтиб қўймагин!
— Айтмайман. Лекин менам сендан бир нарсани илтимос қилмоқчийдим.
— Нимани?
— Сенга қарз берганимни хотинимга айтиб қўймагин!