Эркаклар ҳақида латифалар

— Бемор нимадан вафот этди?
— Муҳаббатдан!
— Шунчалик севармиди? Кимни?
— У ароқни жонидан ортиқ кўрарди!
Дадаси мени севасизми?
— Пулим йўқ.
— Мен кўнгил учун сўраябман, сиз эса дарров бошқача тушинасиз.
— Ҳа, севаман, жонимдан ортиқ.
— Бўлди энди қизиғи йўқ пулиз бўмаса.
— Яхши қиз, сизни суратга олсам майлими?
— Нега керак сизга???
— Телефонимни экранига қўймоқчиман, болаларим унга тегмасликлари учун...
Урушга борган отахондан интервью олишмоқчи бўлиб, урушда кўрган воқеалардан бирор нарса гапириб беришини сўрашибди.
— Шу болам, бир куни шерикларимни тополмай, адашиб қолдим. Ўрмонда кетаётсам, қаршимдан учта немис душманлари чиқиб қолди. Шартта чўнтагимдан пичоқни олдим-да, бизни юртларга бошлаб келган оёқларини, қурол ушлаган қўлларини кесиб ташладим. Шу келишларига йўлбошчи бўлган кўзларини ўйиб олдим.
Журналист ҳайратланиб:
— Ота, шунча қийнагандан кўра шартта ўлдириб қўявермайсизми?, - деган эди, чол бамайлиҳотир:
— Ҳа болам, ўлдирардим-у, мандан олдин кимдир ўлдириб бўлган экан-да, - дермиш.
Бирор бир аҳмоқлик қилиб қўйсам, уйланиш учун кредит олаётган йигитлар ҳақида ўйлайман! Анча тинчланаман! Мени аҳмоқлигим уларники олдида ҳеч нарса эмас экан...
— Азизим, менга нисбатан бирор туйғу ҳис қиласизми?
— Ҳа, албатта!
— Унда нега қўлимни сўрамаяпсиз?
— Раҳм-шавқат туйғуси билан турмуш қуриб бўлмайди-да...
Яқиндагина врачлик дипломини олган ёш олим адасини ёнига хурсанд келиб:
— Ада, сиз неча йилдан бери даъво топа олмаган касалликка даъво топдим. Беморларни даъволадим, - деса, отаси энсаси қотиб:
— Тентак, шу касаллик ортидан неча йилдан бери сизларни боқиб келаётгандим-ку...! - дермиш.
— Ойи дадамни расмлари борми? - деб сўрабди 1-синфда ўқийдиган ўғли.
— Ҳа, бор. Нима қиласан?
— Мактабга обораман, устозимиз уй вазифасини тайёрлаб берган аҳмоқни бир кўрмоқчиман дедилар.
Битта одам қўшнисини ҳовлисига кириб, товуқхонасидан тухум ўғирлабди.
Тухумни ушлаб туриб, ҳаёл сура кетибди:
"Шу тухумдан жўжа очириб, боқиб катта товуқ қиламан. Товуқни сотиб, ғоз оламан, ғозни ҳам боқиб, сотиб, қўй оламан. Қўйни семиртириб, сотиб, бузоқ оламан! Бузоқни катта буқа қилиб, уни ҳам сотиб, машина оламан!", деб ҳаёл суриб турса, қўшниси келиб қолибди.
Ўғрини кўриб:
— Тухумни жойига қўй! - деб бақирган экан, тухум қўлидан тушиб, синиб кетибди. Шунда ҳалиги ўғри одам:
— Машинамни тўлаб берасан! - деб бақира кетган экан.
"Ҳамма эркаклар бир хил" деган гапни хитойлик аёл ўйлаб топгани аниқ!
Чунки у аёл оломон ичида эрини йўқотиб қўйган эди-да...