Erkaklar haqida latifalar
— Muhabbatdan!
— Shunchalik sevarmidi? Kimni?
— U aroqni jonidan ortiq ko‘rardi!
— Pulim yo‘q.
— Men ko‘ngil uchun so‘rayabman, siz esa darrov boshqacha tushinasiz.
— Ha, sevaman, jonimdan ortiq.
— Bo‘ldi endi qizig‘i yo‘q puliz bo‘masa.
— Nega kerak sizga???
— Telefonimni ekraniga qo‘ymoqchiman, bolalarim unga tegmasliklari uchun...
— Shu bolam, bir kuni sheriklarimni topolmay, adashib qoldim. O‘rmonda ketayotsam, qarshimdan uchta nemis dushmanlari chiqib qoldi. Shartta cho‘ntagimdan pichoqni oldim-da, bizni yurtlarga boshlab kelgan oyoqlarini, qurol ushlagan qo‘llarini kesib tashladim. Shu kelishlariga yo‘lboshchi bo‘lgan ko‘zlarini o‘yib oldim.
Jurnalist hayratlanib:
— Ota, shuncha qiynagandan ko‘ra shartta o‘ldirib qo‘yavermaysizmi?, - degan edi, chol bamaylihotir:
— Ha bolam, o‘ldirardim-u, mandan oldin kimdir o‘ldirib bo‘lgan ekan-da, - dermish.
— Ha, albatta!
— Unda nega qo‘limni so‘ramayapsiz?
— Rahm-shavqat tuyg‘usi bilan turmush qurib bo‘lmaydi-da...
— Ada, siz necha yildan beri da’vo topa olmagan kasallikka da’vo topdim. Bemorlarni da’voladim, - desa, otasi ensasi qotib:
— Tentak, shu kasallik ortidan necha yildan beri sizlarni boqib kelayotgandim-ku...! - dermish.
— Ha, bor. Nima qilasan?
— Maktabga oboraman, ustozimiz uy vazifasini tayyorlab bergan ahmoqni bir ko‘rmoqchiman dedilar.
Tuxumni ushlab turib, hayol sura ketibdi:
"Shu tuxumdan jo‘ja ochirib, boqib katta tovuq qilaman. Tovuqni sotib, g‘oz olaman, g‘ozni ham boqib, sotib, qo‘y olaman. Qo‘yni semirtirib, sotib, buzoq olaman! Buzoqni katta buqa qilib, uni ham sotib, mashina olaman!", deb hayol surib tursa, qo‘shnisi kelib qolibdi.
O‘g‘rini ko‘rib:
— Tuxumni joyiga qo‘y! - deb baqirgan ekan, tuxum qo‘lidan tushib, sinib ketibdi. Shunda haligi o‘g‘ri odam:
— Mashinamni to‘lab berasan! - deb baqira ketgan ekan.
Chunki u ayol olomon ichida erini yo‘qotib qo‘ygan edi-da...