Эркаклар ҳақида латифалар
— Устоз, агар ошиқ ўзининг маъшуқасига телефоннинг телеграмхонасидан, анга ўзини бағишлашини сўраб уч марта ёзсаю, ожиза анинг ёзувиға жавоб қилиб розилиғини битса никоҳ ҳосил бўлурму?
Пиру Комил устоз ўйлаб жавоб берди:
— Агар заифа ҳам ўнлайн режимда турғон эрса, ҳосил бўлур, зеро мегабайтнинг пули маҳр ўрниға ҳам ўтур.
— Бу уйда ким хўжайин?, - деб бақирибди.
Қўлидаги това билан эрини бошига уриб: — сиз-да адаси, - дебди хотини.
Шу пайт қўшни аёл кириб келиб қараса, эр бурчакда ҳушсиз ётганмиш.
— Вой, эрингиз нега бу ерда ётибди?!, - деса,
— Уйнинг хўжайини қаерда хоҳласа, ўша ерда ётаверади, - дебди хотини.
Йигит афандига бор гапни айтиб, нима қилишга боши қотиб турса, афанди кимнингдир телефон рақамини териб:
— Алло, бу Соғлиқни сақлаш вазирлигими? Дўстимнинг соғлиғини сақлаб беринг, - деган экан.
— Салом қари тўнка. Мен сени неча йилдан бери ҳар янги йил оқшомида кутардим. Мана бу йил ҳам кутдим, келмадинг. Энди сенга умуман ишонмайман. Ҳурмат билан Абдусаттор 47 ёш.
Йигит:
— Албатта, азизам!
Қиз:
— Мен учун қурбон бўлишгаям розимисиз?
Йигит:
— Йўғее! Менинг севгим абадий!
— Агар шу қиз бир кеча мен билан бўлса, 50 000 берардим, - деса
Иккинчи йигит:
— Нима деяпсан? Мен 100 000 берардим, - дебди.
Шунда учинчи йигит:
— Йўқ, бунақа чиройли қизни кийинтириш, ресторанга олиб бориш керак, машина олиб бериш керак, - деса
Қиз орқасига бурилиб:
— Учинчи бўлиб гапирганларингиз қайси бирингиз?, - дермиш.
— Нега хотининг билан ажрашдинг?
Дўсти:
— Хотиним икки ойдан бери "Сиз мени севмайсиз, мени севмайсиз" деб гапираверди...
— Хўш, кейин нима бўлди.
— Шу..., айтганидек бўлди...!
— Ҳмм, билмаасам...
— Ундай бўлса, ўйлашинга яна бир йил муҳлат бераман.
— Ўғлим, бу инсон ҳаёти учун ҳавфли! Бу ёққа бер!, - деб ўғлининг қўлидан олиб қўйса, бола хафа бўлиб:
— Дангасага иш буюрсанг - ақл ўргатади, - дермиш.
— Вой, қизиқмисиз? Ахир уйимизда на гуруч бор, на гўшт, на ёғ бор. Нима бор, нима йўқлигини суруштирмай-нетмай, меҳмон бошлаб келаверасизми?!
— Хўп-хўп хотин, сал ўпкангни босиб ол. Ҳеч бўлмаса, дастурхонга бўш лаганни олиб чиқиб қўйгин, ўзим гапнинг кифтини келтираман.
Хотини ҳам эри айтгандай қилиб, бўш лаганни дастурхонга олиб чиқиб қўйди.
— Оғайнилар,— деди Афанди,— Агар уйимизда гуруч, ёғ, гўшт бўлганида эди, ҳозир шу бўш лаганда буғи чиқиб турган палов бўларди...