Эркаклар ҳақида латифалар
— Севган қизингизгами?
— Йўқ, қайнонамга.
— Нега бунча кам?
— Тўғри айтасиз. Иккита берақолинг!
— Қизиқмисан, хотин? Ахир мен унинг кўйлагига қўлимни артдим ҳалос.
— Музлаб қолдим, - дебди.
Ҳалиги киши аёлни олов ёнига таклиф қилибди.
— Барибир исимаяпман, - дебди аёл яна.
Аёлни иссиқ кийимлари билан ўраб, қайноқ чой берган киши, - энди-чи?, - дебди.
— Бундай вақтларда раҳматли эрим мени қучоқлаб, танаси билан иситиб қўярди, - деб эркалана бошлабди аёл.
Уй эгаси эса:
— Кўчада қалин қор ёғиб, кучли бўрон кўтарилган. Бундай ҳавода эрингизни танасини олиб келолмайман, - деган экан.
— Сиз ўтган ҳафта дўстларингиз билан чойхонага борганмидингиз?
— Ҳа, албатта хотин!
— Бугун чойхоначи Гуля телефон қилиб, сизни сўради!!!
— Яхши қиз, сизни дастингиздан тунлари ухлай олмаяпман...Туни билан мижжа қоқмайман... Кўзимга уйқу келмаяпти...
Қиз йигитни кўзларига қарай олмасдан, уялиб, ерга боқиб дебди:
— Яхшиси бу гапни мени отамга айтинг. Мени қўлимдан нима ҳам келарди... Отам билан гаплашганингиз маъқул. Ҳаммасини отам ҳал қиладилар. Ахир туни билан магнитафонни адам баланд қилиб эшитяптилар-ку...
Шифокор унга уй шароитида оддий синов ўтказишни, кейин ташхис қўйиши мумкинлигини айтибди. Ва синовни қандай ўтказишни тушунтирибди.
— Хотинингизга 12 метр масофадан бирор савол бериб кўринг. Агар саволингизга жавоб бермаса, яқинроқ бориб саволингизни такрорланг, масофа 9 метр бўлсин. Агар яна жавоб қайтармаса, 6 метр масофадан саволингизни такрорланг, кейин 3 метрдан. Хуллас, у саволингизга жавоб бермагунча яқинлашаверинг. Шунда унинг қулоғи қанчалик оғир эканлигини аниқлаб оламиз.
Ўша оқшом хотин ошхонада овқат тайёрлаётган, эр эса ўз хонасида ишлаётган экан. Эр ичида ўйлабди: “Ҳозир ундан тахминан 12 метр узоқдаман. Шифокор маслаҳатини бажаришнинг айни вақти”.
— Азизам, нима овқат қиляпсан?
Ҳеч қандай жавоб бўлмабди. Эр йўлакка чиқибди ва саволини такрорлабди.
— Гўзалим, нима овқат? Яна жимлик. У янада яқинроқ борибди. Улар орасидаги масофа олти метр экан.
— Шириним, нима овқат қиляпсан? Лекин ҳеч қандай жавоб бўлмабди. Эр ошхонага кирибди.
— Нима овқат еймиз? Афсуски, бу сафар ҳам хотини индамабди. Эр хотининг ёнига яқинлашибди.
— Севгилим, нима овқат қиляпсан?
Хотини унга ўгирилиб қарабди.
— Азизим, эшитмаяпсизми, бешинчи марта айтяпман, товуқ!
Шу пайт аёл уйғониб кетибди. Қараса, уйида, ётоғида ухлаб ётганмиш. Эри эса аёлига қараб:
— Нима бўлди? - деб сўрабди.
Аёл тушини гапириб берибди. Шунда эри:
— Хўп майли, уйғондинг! Энди қулоғимни тортмасдан, қўйиб юборарсан-а...?! - дермиш.
— Мени чин дилдан севаркансиз... Мана ҳозир ҳам, мен томонга тез-тез ўгирилиб, ҳар дақиқа мендан хабар олиб турибсиз...
Мен индамадим. "Йўлларда автомобиллар кўп, ён томондаги ойналардан орқадаги машиналарга қараб ҳайдаяпман" демайман-ку унга...!
— Ғилдиракларингиз таққиллаяпти.
Тико ҳайдовчиси қулоғига имлаб:
— Эшитилмаяпти. Нима дейсиз?
— Ғилдиракларингиз таққиллаяпти дейман! – такрорлабди йигит.
— Барибир эшитмадим. Чунки машинамнинг ғилдираклари қаттиқ таққиллаяпти!!!