Жанжал ҳақида латифалар

Шифохонада:
— Жағингиз қандай синди?
— Ишда жароҳат олдим.
— Уч жойидан синибди-я ўзиям. Нима иш қиласиз?
— Экскаваторчиман. Кеча ишдан қайтаётсам, йўлдаги канализация қопқоғи очилиб ётган экан. Бирортаси тушиб кетмасин деб, экскаватор чўмичини туйнукка қўйиб, уйга кириб кетдим. Эрталаб келиб чўмични кўтарсам, канализациядан учта сантехник чиқиб келишди...
Хотини ота-онасини уйидан хомуш қайтиб келиб, эрини ёнига ўтириб унга дебди:
— Отамни бизнеси мувафаққиятсизликка учради. Энди умуман пулсиз қолдилар...
Эри бу гапни эшитиб, жиғибийрон бўла бошлабди:
— Билардим, отанг бизни ажратиш йўлини барибир топишларига ишончим комил эди...!
Икки оға-ини суҳбатлашмоқда:
— Эшитишим-ча хотининг машинасини уриб олганмиш...?!
— Ҳа.
— Ўзи-чи, тирикми ишқилиб?
— Ҳозирча тирик..., Ҳаммомда, беркиниб ўтирибди...
Коллеж орқасидаги стадионда 1та йигитни 2та йигит роса дўппослаб турса, қари отахон келиб:
— Ие, нега бу болани уряпсилар? - деса, йигитлар:
— Отохон қўшиқ эштасизми? - деб сўрашибди.
— Ҳа, - дебди отахон.
Шунда йигитлар:
— Қўшиқни мазза қилиб эштаётганизда "ОҚ АЙИҚ.УЗ" дейдиган бола шу бўлади, - дейишса, отахон ҳассасини кўтариб:
— Яхшилаб ур, яхшилаб! - дермиш.
— Сен эчкисан! Истасанг, ҳозир исботлаб бераман.
— Исботла-чи?!
— Челакдан сув ичасан-ми?
— Йўқ!
— Ана кўрдинг-ми? Шохларинг халақит беради-да...!
Хотин ҳудди ДАН ходимига ўхшайди. Бош оғритиб гапиради, пулингни олади, кайфиятингни бузади... Энг ёмони — барибир айб топади!
Эр хотинига бақирди:
— Тамом, сен билан ажрашаман! Менга хиёнат қилдинг!
— Нега менга бақирасиз? Сизга хиёнат қилмадим! Кеча эътиборингиз учун дугонам Адолатникида тунаганман, тузукми!?
— Ёлғон гапирма, ожиза! Адолатникида кеча мен тунадим, сени у ерда кўрганим йўқ!
Бир аёлни уйига дугонаси меҳмонга келибди.
Ҳалига аёл кичкина ўғлига:
— Болам, холажонингни ўпиб қўймайсанми? – деса, болакай:
— Йўқ, - дебди.
— Нега ўғлим? – деб сўрабди онаси.
Болакай:
— Ҳозир адам ўпиб қўйган эдилар, холадан шапалоқ еб олдилар, - дермиш.
Нотаниш рақамдан қўнғироқ:
— Лаббай, эшитаман.
— Алло, ким бу?
— Ким керак сизга?
— Ўзи ким бу?
— Узр, кимни чақирай?
— Ким бу деб сўраяпман...
— Қўнғироқ қилган сиз-ку! Кимни чақирай?
— Эш-ш-ш-шак!
— Узр, бу ерда қариндошларингиз яшамайди. Адашиб тушдингиз, хайр!
Ишхонада бирга ишлайдиган жувон эрининг суюқоёқлигидан нолиб гапириб, у билан ажрашмоқчи бўлаётганини айтган экан, дадам уни фикридан қайтаришга уринибди:
— Ўйнаш дегани носга ўхшаган бир нарса, ҳумори тутганда чекилади-ю, кейин туфлаб кетилаверади, синглим. Минг марта шукур қилингки, сиз эрингизнинг носқовоғисиз.