Жанжал ҳақида латифалар
Эр-хотин жанжаллашиб қолишибди.
Эр:
— Сени нуқул пул ҳавотирга солади!
Хотин:
— Пул ҳавотирга солмайди, тинчлантиради!
Эр:
— Сени нуқул пул ҳавотирга солади!
Хотин:
— Пул ҳавотирга солмайди, тинчлантиради!
Терговчи гувоҳни сўроқ қилмоқда:
— Сиз жабрланувчи Ҳамидни дўппослашаётганини кўра туриб, ёрдам бермай, индамай ўтиб кетгансиз...
— Нима қилай? Ахир ўзлари менсиз ҳам жуда яхши уддалашаётганди-да...!
— Сиз жабрланувчи Ҳамидни дўппослашаётганини кўра туриб, ёрдам бермай, индамай ўтиб кетгансиз...
— Нима қилай? Ахир ўзлари менсиз ҳам жуда яхши уддалашаётганди-да...!
— Кеча хотиним билан ажрашиб кетишимга сал қолди.
— Нимага сал?
— Жанжал пайтида "бўлди уйга кетаман" деди, лекин кетишидан олдинги пардозини шунчалик узоқ қилдики, қаерга отланганини унутиб ҳам қўйди.
— Нимага сал?
— Жанжал пайтида "бўлди уйга кетаман" деди, лекин кетишидан олдинги пардозини шунчалик узоқ қилдики, қаерга отланганини унутиб ҳам қўйди.
— Оғайни кўчага чиқиб қарагин, иккита қиз сени деб жанжаллашишмоқда!
— Кўрдингми?! Қанақа зўр боламан...! Мени деб қизлар бир-бири билан уришиб кетишади...!
— Йўқ, улар бир-бирига: Сен олиб кет уни, ўзинг олиб кет, менга-ям керакмас! дейишяпти.
— Кўрдингми?! Қанақа зўр боламан...! Мени деб қизлар бир-бири билан уришиб кетишади...!
— Йўқ, улар бир-бирига: Сен олиб кет уни, ўзинг олиб кет, менга-ям керакмас! дейишяпти.
— Жонимга тегиб кетди. Хотиним нуқул кеч қолдинг, кеч қолдинг деб, жанжал қилгани қилган.
— Эртароқ бор!
— Эрталаб соат олтида бориб кўрдим! Барибир кеч келдинг, дейди.
— Эртароқ бор!
— Эрталаб соат олтида бориб кўрдим! Барибир кеч келдинг, дейди.
Бир аёл ўғлини сўкяпти:
— Аҳмоқ, ялқов, дангаса. Ҳудди дадангни ўзисан.
Шу пайт эрининг жаҳли чиқиб:
— Ҳой, нималар деб шанғиллаяпсан???
Аёл:
— Сиз аралашманг! Сизга тегишли гап бўлаётгани йўқ!
— Аҳмоқ, ялқов, дангаса. Ҳудди дадангни ўзисан.
Шу пайт эрининг жаҳли чиқиб:
— Ҳой, нималар деб шанғиллаяпсан???
Аёл:
— Сиз аралашманг! Сизга тегишли гап бўлаётгани йўқ!
— Ҳа, ўртоқ кўзинга нима қилди?
— Хотиним помидор билан урди.
— Помидорга шундай кўкариб кетдими?
— Помидор банкани ичида эдида.
— Хотиним помидор билан урди.
— Помидорга шундай кўкариб кетдими?
— Помидор банкани ичида эдида.
Бир савдогар шаҳардан мол олиб, бошқа шаҳарга элтиб, сотиб юрарди. Кунларнинг бирида молларини сотиб бўлди-да, пулини этик қўнжига тиқиб, ўз шаҳрига жўнади. Бундан ўғрилар хабардор бўлиб, унинг пайига тушдилар. Савдогар поездга чиқувди, улар ҳам кетидан чиқишди. Кеч киргач, савдогар бепарво ухлаб ётаверди.
Ўғрилар секин у ётган жойга келдилар-да, «Пул қайси оёғида экан? Ўнгидами, чапидами?» деб, иккиланиб, таваккалига бир оёғини ўткир болта билан чопиб, опқочиб кетдилар. Бирдан вагоннинг ичи тўс-тўполон бўлиб кетди. Йўловчилар савдогарнинг ҳолига ачинардилар. У бўлса ҳадеб «худога шукур, худога шукур» дерди.
— Ие, нимага шукур қиляпсиз? Ахир бир оёғингиз...
— Э қизиқ экансизлар-ку! Пуллик оёғим омон қолибди-да! Шунга шукур қиляпман...
Ўғрилар секин у ётган жойга келдилар-да, «Пул қайси оёғида экан? Ўнгидами, чапидами?» деб, иккиланиб, таваккалига бир оёғини ўткир болта билан чопиб, опқочиб кетдилар. Бирдан вагоннинг ичи тўс-тўполон бўлиб кетди. Йўловчилар савдогарнинг ҳолига ачинардилар. У бўлса ҳадеб «худога шукур, худога шукур» дерди.
— Ие, нимага шукур қиляпсиз? Ахир бир оёғингиз...
— Э қизиқ экансизлар-ку! Пуллик оёғим омон қолибди-да! Шунга шукур қиляпман...
Ёш болакай кўчада хафа бўлиб ўтирса, бир отахон уни кўриб тўхтабди-да сўрабди:
— Нега хафасан болам?
— Уйда ойим билан адам жанжаллашишяпти. Адам ойимни “Сен филсан!” деса, ойим адамга “Маймун” деб бақиряпти. Ота-онам фил ва маймун бўлишса, мен унда кимман? – деган экан болакай.
— Нега хафасан болам?
— Уйда ойим билан адам жанжаллашишяпти. Адам ойимни “Сен филсан!” деса, ойим адамга “Маймун” деб бақиряпти. Ота-онам фил ва маймун бўлишса, мен унда кимман? – деган экан болакай.
Учта эркак 8 март куни мазза қилиб маишат қилиб ўтиришибди-да, кечаси уйига совғаларсиз қайтишибди.
Эртасига кўришиб, бир-биридан ҳол-аҳвол сўрашибди. Биринчиси:
— Кеча мен уйга борсам, хотиним жанжал кўтарди.
Иккинчиси:
— Мени хотиним ҳафа бўлиб, аразлаб гаплашмади.
Учинчиси:
— Мени хотиним эса едириб, ичириб қорнимни тўйдирди.
— Нима??? Нималар еб-ичдинг?
Учинчи эркак хўрсиниб дебди:
— Калтак еб, заҳар ичдим...!
Эртасига кўришиб, бир-биридан ҳол-аҳвол сўрашибди. Биринчиси:
— Кеча мен уйга борсам, хотиним жанжал кўтарди.
Иккинчиси:
— Мени хотиним ҳафа бўлиб, аразлаб гаплашмади.
Учинчиси:
— Мени хотиним эса едириб, ичириб қорнимни тўйдирди.
— Нима??? Нималар еб-ичдинг?
Учинчи эркак хўрсиниб дебди:
— Калтак еб, заҳар ичдим...!
