Оила ҳақида латифалар
— Нима бўлди? - деб сўраса,
— Хотиним! - дебди.
— Хотининг онасиники кетган деб ўйлагандим?!
— Мен ҳам шунақа деб ўйлагандим...
— Адаси, энди тушундим нега семириб кетаётганимни! Мана ёзиб қўйибди қаранг! "Ингичка толаларни ҳам бақувватлаштиради". Энди мен идиш ювиш гели билан чўмиламан. Унда бундай ёзилган экан: "Ҳар қандай ёғларни парчалаб, сизни бутунлай ташвишдан озод қилади"...
— Чекасизми?
— Йўқ.
— Ичасизми?
— Йўқ ичмайман.
— Жазманингиз-чи борми?
— Йўқ, - деса, ҳалиги эр хотинига қараб:
— Кўрдингми, ичмаган, чекмаган, юрмаган эркакни аҳволи нима бўлади?! - дермиш.
— Азизим, мен семизманми?
Эр:
— Онаси, ҳамма нарсани яхши тарафини кўриш керак! Семиз бўлсанг яхши-ку, очиқ қолган канализация қувурларига тушиб кетмайсан.
— Нега менга ароқ ичишга рухсат бермайсан!? Ахир кап-катта одамман-ку!
Хотини бўлса:
— Сиз ароқ ичиб олгач, ўзингизни ушлаб туришни билмайсиз! – деса, эри:
— Ҳар сафар ичганимда секин ўрганиб боряпман-да! – дермиш.
— Адаси, бориб анави болаларни ҳаммасини ҳайдаб юборинг! – дебди.
Эри:
— Нега хотин? – деса, хотини:
— Ўтган куни мен уларга сомса олиб чиқиб тарқатган эдим. Кеча улар менга “Пазандалик сирлари” деган китобни ташлаб кетишди...!
— Нега адаси?!
— Қўлларингни тушир! Ўйнама дедим сенга!
— Зўр ашула экан!
— Рулни ушла!!! Қаёққа ҳайдаяпсан???
— Янги дейишга ҳам тилим бормайди. Бақириб-чақиришидан анча тажрибаси борга ўхшайди.