Ўқиш-мактаб ҳақида латифалар

Институтда сўнгги пара кетмоқда. Қорни оч, чарчаган талабалар ўқитувчига дебди:
— Устоз, илтимос бизга рухсат бериб юборинг...!
Ўқитувчиси:
— Йўқ.
Талабалар:
— Илтимос, жуда чарчадик.
Ўқитувчи:
— Шу доскага ёзаётган мел қачон тугаса, шунда жавоб бериб юбораман.
Талабалар:
— Беринг, биз уни еб қўямиз!
Сўнгги қўнғироқдан уйга қайтган бола отасини ёнига келиб дебди:
— Ада омадингиз бор экан!
— Нимага унақа деяпсан ўғлим?
— Келаси йил менга янги дарсликлар сотиб олмайсиз. Мени 6-синфда қолдиришди. Яна қайта ўқийдиган бўлдим.
1-синф ўқувчиларига математика дарсини ўтаётган устоз ўқувчилардан сўраяпти:
— Ҳўш болажонлар, нима қилсак 6 сони 9 бўлади?
Орқа партада ўтирган ўқувчи ўрнидан туриб жавоб берибди:
— 6 сонини йиқитиб, оёғини тепага қилиб қўйсак 9 бўлади, устоз...
Бир кун устоз Севарадан сўради:
— Ватан нима?
— Ватан бу менинг онам...
— Ўтир яхши. Шаҳзода тур! Ватан нима?
— Ватан Севаранинг онаси.
Мактабда биология ўқитувчиси дарсни ўқувчиларга тушунтирмоқда:
— Мана қаранглар! Бир стакан ароққа чувалчангни солсак, у ҳалок бўлади. Айтинглар-чи, ароқ инсон организмига қандай таъсир қилар экан?
Ўқувчилар:
— Демак, инсон ароқ ичса, ичидаги ҳамма гижжалар ўлар экан...
— Ойижон, бу сафар она тилидан чорак баҳоим аниқ “5” чиқади.
— Баракалла ўғлим! Нега бунчалик аниқ гапиряпсан?
— Чунки чораклик иншони партадошим Манзурадан кўчирдим. Мавзусини биласизми? “Менинг таржимаи ҳолим”...
Техника олий ўқув юртига кирган 1-курс талабаси ўқишнинг илк куни биринчи пара дарсда ўтириб маъруза тингламоқда:
“Квант майдон назариясида зета тартибга солиш мураккаб ўзгарувчининг функцияси бўлган Риеманн зета функциясидан фойдаланиш...”
Талаба чўнтагидан қўл телефонини чиқариб, қўнғироқ қилиб паст овозда дебди:
“Ада, фикримдан қайтдим. Армияга борақолай...!”
Имтиҳонга кирган талаба саволларга жавоб топа олмай шифтга қараб ўтирса, ўқитувчи кўриб:
— Мадияров! Нега имтиҳонга тайёр эмассан?! Майли сенга бир саволим бор. Топсанг, имтиҳондан ўтдинг ҳисоб! – дебди.
Талаба хурсанд бўлиб:
— Майли устоз! Нима савол экан? Тезроқ айтақолинг! – дебди.
Ўқитувчи:
— Шу хонада нечта лампочка бор? Фақат қарамасдан жавоб бер! – деса, талаба:
— Олтита, - дебди.
— Топа олмадинг. Еттита бор, - деб чўнтагидан 1 та лампочка чиқарибди ўқитувчиси.
Эртаси куни қайта топширишга кирган талаба яна ёзмай ўтираверибди.
Ўқитувчи ёнига келиб дебди:
— Яна шу аҳволми Мадияров?! Майли, яна ўша гап. Бу хонада нечта лампочка бор? Топсанг, баҳоинг - беш!
— Албатта еттита, устоз! – дебди талаба.
— Бекорларни айтибсан! Бугун мени чўнтагим бўм-бўш, - деса, Мадияров:
— Лекин мени чўнтагимда лампочка бор! – деб чўнтагидан лампочкани чиқарган экан.
Мактабда устоз сўради:
— Уйимизни нега тоза тутишимиз керак экан?
Ўқувчилар жавоб берди:
— Тўсатдан меҳмон келиб қолади. Шунинг учун!
— Бизнинг институтда уч сўздан иборат қайси гап кенг тарқалган?
— Мен қаердан билай?
— Тўппа-тўғри.